2014-04-29
Wat een autoritje naar Italië al niet teweeg kan brengen. Het bracht de voormalig zanger en gitarist van de band Krakow, Piet de Pessemier tot de inspiratie voor een goed gevuld folkalbum voor Mad About Mountains. Daarnaast is met de release van deze tweede cd, Harlaz, het soloproject van Piet de Pessemier veranderd in een heuse band. Want waren multi-instrumentalist en zanger Davy Jansen, drummer Stijn Persoons, en bassist en zangeres Myrthe Luyten (bekend van haar soloproject Astronaute) op het debuutalbum Mad About Mountains nog gastartiesten, inmiddels hebben ze een vaste plek in de groep. Pessemier neemt nog wel steeds de eindbeslissingen, samen met producer Micha Volders (El Guapo Stuntteam), maar hij heeft in de twee jaar sinds die eerste release wel geleerd te delegeren. Zo kon Myrthe Luyten bijvoorbeeld haar nummer ‘Winter’ aan de tracklist toevoegen en meeschrijven aan ‘Down The River Home’.
Reizen is fijn maar de terugreis naar huis is toch het fijnst. Warm en omarmend klinkt het verlangen naar huis in albumopener ‘On Our Way Back Home’. Een van de songs op het album zonder al te veel instrumentale opsmuk, waar de fragiele stem van Pessemier perfect bij past. Ook ‘Little Lady’ is van hetzelfde kaliber, waarbij een akoestische gitaar en mondharmonica al wonderen doen. Of ‘Hurts’, met het gevoelige pianospel en de ijle harmonica-begeleiding naast Pessemier’s breekbare stemgeluid.
De cd bestaat voornamelijk uit melancholische country en folk, hier en daar gepeperd met jaren zeventig popinvloeden. Lekker langzaam kabbelend met meerstemmige zangpartijen, snijdende pedal- en lapsteel en aanvullende blazerssectie. Hierdoor begeef je jezelf in gedachten al snel tussen muzikale invloeden als Crosby, Stills & Nash, Neil Young en The Band, maar ook de speelstijl van de huidige generatie bands als Wilco, My Morning Jacket en Band of Horses is terug te horen.
Het is overigens niet allemaal treurnis. Zo is er het upbeat ‘Where The Man Waits’, een deuntje met hitpotentie dat je lekker in de auto draait als je wat kilometers moet maken. Met zijn meer aanwezige drumbeat die je voet laat meetappen en de omlijnende elektrische gitaar en vrolijkere noot in Pessemiers stem. ‘If You See Her’ heeft dat jaren zeventig gevoel, zonnige slowpop in de stijl van Neil Young en Band Of Horses.
Veel variatie hoef je op deze plaat niet te verwachten. Daar is folk namelijk het genre niet voor. Geen wild geëxperimenteer met melodieën of arrangementen, waardoor de songs soms op elkaar lijken. Maar het gaat dan ook meer om het gevoel in de nummers. De setting van de sfeer en emotie zijn belangrijker en daar is Mad About Mountains in geslaagd.
.jpg)
EMA - The Future`s VoidHoe verhouden mensen zich tot technologie en wat zal de toekomst ons brengen?...
.jpg)
Wooden Wand - Farmer`s Corner James Jackson Toth blijft een druk baasje. Na de twee albums van vorig jaar...