2014-05-07
Nathan Gray is vooral bekend als zanger van Boysetsfire, maar tegenwoordig begint hij ook met I Am Heresy flink aan de weg te timmeren. Het unieke van I Am Heresy is dat naast Nathan Gray ook zijn zoon Simon Gray in de band speelt. Simon speelt daarin, samen met Jay Sin en Gregg Kautz, gitaar. Thy Will is het tweede album van I Am Heresy dat over het algemeen een stuk meer rauwheid laat horen dan de melodieuze punkrock van Boysetsfire. Op Thy Will wordt afgewisseld tussen metalcore, post-hardcore en punk. Daar doorheen zitten dan weer volop melodieuze stukken verweven die voor een afwisselende plaat zorgen.
Nathan Gray switcht daarbij moeiteloos tussen een emotionele schreeuw en zijn mooie licht melancholische stem die we zo goed kennen van Boysetsfire. Dat de muziek al lang niet origineel meer is en misschien zelfs wel als gedateerd wordt weggezet doet niets af aan de kwaliteit van het songmateriaal, want die is simpelweg uitstekend.
De plaat schiet furieus uit de startblokken met ‘Rahabh’ met een op de toppen van zijn longen schreeuwende Gray en een hele fijne riff. Maar gaandeweg de plaat komen er steeds meer melodieuze stukken binnenvallen. Zo begint derde nummer ‘March Of Black Earth’ met een intrigerend gitaarloopje en ook de machtige post-hardcore riff mag er zijn. Hier gebruikt Gray voor het eerst goed zijn cleane stem. Het is het eerste echte hoogtepunt.
Er zullen er echter nog veel volgen want waar op veel albums in het begin de beste nummers staan daar geeft Thy Will pas in een later stadium haar grootste schoonheid prijs met als absoluut prijsnummer het afsluitende tweeluik ‘Hinnom I (Altar Of Fire & Earth)’ en ‘Hinnom II (This is The Second Death)’. Het rustige akoestische eerste deel laat een bedachtzaam en droevig zingende Gray horen, terwijl hij in het tweede deel los gaat in een mooi post-hardcore stuk met bloedmooi gitaarwerk en prachtige dubbelzang.
Een soortgelijke opbouw kent ook het titelnummer dat ook uit een akoestisch eerste deel bestaat en een furieus tweede deel. Daarnaast komen we ook nog fijne liedjes tegen als het mooie ‘As We Break’, het geheel akoestische ‘Alarm’ dat een beetje een jaren zeventig gevoel oproept en het zeer geslaagde ‘Seven Wolves And The Daughters Of Apocalypse’ dat een zeer aanstekelijk refrein afwisselt met logge stukken. Het zijn dit soort nummers afgewisseld met de meer rechtlijnige metalcore-achtige stukken die Thy Will tot een zeer genietbare plaat maken.
.jpg)
Mister Inglish - Short StoriesGedurende vijftien jaar schreef Ton Engels, regionaal bekend in het Zuiden...
.jpg)
We Are Catchers - We Are Catchers We Are Catchers is Peter Jackson (nee, niet de regissseur) uit Liverpool....