2014-05-03
Slash, Zakk Wylde, Steve Vai, Joe Bonnamassa, Jimi Hendrix. Het zijn maar enkele grootheden op deze aardbol die zichzelf van een zekere status hebben voorzien dankzij fenomenaal spel op hun geliefde instrument: de gitaar. Gus G. is met gemak in dit rijtje te plaatsen, ware het niet dat zijn bijdragen nog niet echt een groter publiek hebben bereikt. Ten eerste is het mogelijk dat je hem kent van zijn band Firewind, die gereserveerd staat als uitlaatklep voor heavy en power metal. Daarnaast is hij onderdeel geweest van Arch Enemy en Dream Evil. Op zich al een aardig CV’, en dan is nog niet eens vermeldt dat hij sinds 2009 de gitarist is voor Ozzy Osbourne. Toch kan hij in dit alles nog niet helemaal zijn ei kwijt, want met I Am The Fire brengt hij zijn eerste solo-plaat uit.“Apart from a few instrumentals, this album isn’t traditional heavy metal or power metal, it’s got more of a classic rock vibe. It’s stuff that wouldn’t fit on a Firewind record, and I didn’t want to push that band in this direction. I consider myself a songwriter as well as a guitar player, and this album allowed me to experiment and explore that different side of me.” Kortom, het experiment staat voorop bij Gus op deze bonte verzameling van twaalf stevige rock-tracks. Om even een idee te geven wat voor experiment bij deze een kleine opsomming van zangers die hieraan meedoen: Steel Panther’s Michael Starr voor ‘Redemption’, Eyes Set To Kill’s Alexia Rodriguez voor ‘Long Way Down’ en de voormalige Journey-frontman Jeff Scott Soto voor ‘Summer Days’. Verder is voornamelijk de zanger van Candlemass Mats Levén veel te horen. Sterker nog, de beste man heeft Gus geïnspireerd tot het maken van deze plaat, nadat hij op een tour van Firewind ooit inviel als zanger.
De resultaten zijn net zo divers als de namen doen vermoeden. Wat I Am The Fire zo goed siert is dat het nergens overkomt alsof het echt een solo-plaat is. Natuurlijk wil Gus zijn naam meer laten gelden en wil hij op deze manier zijn spierballen laten zien aan het grote publiek, maar het staat niet overdreven vol met gitaarriedeltjes. Daar zijn de instrumentals ‘Terrified’ en ‘Vengeance’ volledig aan besteedt. Het liedje staat voorop, en als dat vraagt om een simpel akoestisch riffje zoals bijvoorbeeld op ‘Summer Days’, dan levert Gus die, waarna hij net zo gemakkelijk in gitaarsolo kan ontploffen op de climax.
Moeilijk spelen kan iedereen, samen met andere en nieuwe mensen sterke rocksongs componeren is weer een vak apart. In dat opzicht is I Am The Fire een mooi vertoon van niet alleen de vaardigheid van Gus G. als gitarist, maar ook als songwriter. Het ontbreekt hem nog wel aan een typische gitaarsound, maar dat hij heer en meester is over dit instrument maakt hij goed duidelijk met deze release. De doorbraak bij het grote publiek is hem in ieder geval van harte gegund.
.jpg)
Twilight - III: Beneath Trident`s Tomb Twilight staat te boek als een supergroep al moeten we dat label ook weer...
.jpg)
Suicide Silence - Ending Is The Beginning Mitch Lucker overleed op 1 november 2012 aan de gevolgen van een...