2014-04-30
Twintig jaar na de dood van Kurt Cobain heerst er een totaal andere sfeer in Seattle dan toen, als dit ten minste af te horen is aan de muziek. Tacocat staat namelijk ver af van het zwaarmoedige van de grunge. Op het vederlichte NVM is het poppunk dat de klok slaat. Gewapend met een klein aantal akkoorden zijn de drie dames en een gitaar spelende heer de studio ingedoken voor hun tweede album. In eerste instantie lijkt het een braaf kwartet, maar al snel komt het muzikale kattenkwaad bovendrijven. Een voorzichtig openingsnummer krijgt met 'Bridge To Hawaii' namelijk een wervelend gevolg. Eric Randall laat zijn gitaar vuig klinken. Desondanks is NVM lichte kost. Zangeres Emily Nokes zingt namelijk alsof ze uit het jongerenkoor van Seattle is geplukt. Het frisse karakter van de poppunk is daarnaast te danken aan de surf-invloeden. “All the girls are surfin’ the wave”, zingt Nokes het in het onschuldige 'Crimson Wave', waarbij naast echo's van de muziek van Dick Dale ook The Ramones hun invloed blijken te hebben gehad op Tacocat.
NVM is geen album dat veel levens op zijn kop zal zetten. De muziek is daarvoor te veel een onvolledige, en vooral te korte, geschiedenis van de Amerikaanse rockmuziek. Het kwartet heeft dertien nummers in een krap half uur weten te proppen. Deze aanpak heeft absoluut zijn voordelen. Zo vormen de mindere nummers geen al te groot struikelblok, omdat ze al snel bij hun laatste tonen aankomen. Door de weinig succesvolle overname van de leadzang door Randall in 'Alien Girl' ontpopt Nokes zich nog meer als positief uithangbord van de band.
De kracht van Tacocat is dat het pretentieloos is. Niets moet, alles mag. Een valse trompet in 'Psychedelic Quinceañera' stoort niet. Door de berg goede liedjes die er tegenover staan, kost het namelijk weinig moeite om dergelijke uitspattingen te vergeten en vergeven. Wanneer Nokes 'This Is Anarchy' verkondigt, heeft dit een heel ander karakter dan bij een ziedende Johnny Rotten het geval is. NVM is het juiste middel tegen een dip.
-1.jpg)
Wye Oak - ShriekSoms slaat bij een band de vermoeidheid toe. Tot in het oneindige dezelfde...
.jpg)
The Notwist - Close To The Glass Wat goed is komt snel volgens het spreekwoord, maar The Notwist bewijst dat...