2014-05-03
Het gekrioel van miljoenen stadgenoten om hem heen riep vragen op bij de punker Ichi. Waar komen al deze mensen vandaan? Waar liggen mijn eigen roots? De in Peking wonende muzikant besloot een aantal jaar geleden om actief op zoek te gaan naar het antwoord op die tweede vraag. Hij trok ervoor naar het noorden. De muziek van zijn voorouders intrigeerde Ichi vanaf het eerste moment dat hij ermee in aanraking kwam. Terug in Peking besloot hij de Mongoolse volksmuziek in leven te willen houden, en wel door een kruisbestuiving met Westerse genres plaats te laten vinden. Op Baifang, het derde album van Hanggai, komt het resultaat van die kruisbestuiving meer dan ooit tot bloei. Ieder nummer bevat mystieke Oosterse elementen, maar slechts zelden roept de muziek van Hanggai het gevoel van iets eeuwenouds op. Wanneer de band de gitaren en piano links laat liggen resulteert dat alsnog in fraaie, ook voor Westerse oren, inspirerende composities. ‘Golden Autumn’ is een en al kalmte. Typisch Mongoolse instrumenten en klanken gaan gepaard met zwierige strijkpartijen. Baifang roept beelden op van uitgestrekte Mongoolse velden, maar de drukte van de metropool ligt altijd op de loer.
Een euforisch klinkende elektrische gitaar scheurt opeens het landschap in en trekt je mee naar het drukke Peking. Het tempo is als dat van de stad, waar rust een schaars goed is: “Let’s celebrate throughout the night”, luidt de Engelstalige vertaling van de belangrijkste tekstregel van ‘Hong Galou’. Zowel de Chinese stad als zijn Mongoolse roots vragen de aandacht van Ichi, en hij weet deze tegenstrijdigheid op te heffen. Het titelnummer gaat over afstand durven nemen van je roots, maar Hanggai verliest de traditionele volksmuziek nooit uit het oog.
Vocaal gezien is het af en toe even doorbijten. Khoömei, Mongoolse keelzang, zal voor de meeste Westerse luisteraars niet mooi klinken en de hoorbaar met haar stem knijpende zangeres doet geen recht aan het getokkel en geritsel van ‘Miss Daughter (Missing You, My Daughter)’. Het experiment met reggae in ‘My Mother’ doet geforceerd aan, maar daar staat een prachtig nummer als ‘Beautiful Mongolian Horse’ tegenover. De percussie hanteert een tempo als dat van een paard in galop en de rest van de band creëert op geheel eigen wijze het landschap waarin het dier zijn energie kwijt kan. Hanggai is een geslaagd project.
.jpg)
Architects - Lost Forever // Lost Together Daybreaker van Architects is alweer twee jaar oud en maakte een gehaaste...
.jpg)
Van Canto - Dawn Of The Brave Wie Van Canto zegt, zal in diezelfde zin een verwijzing maken naar...