2014-05-03
Bij popmuziek denkt iedereen meteen aan de jeugd, maar de popmuzikant die in 2013/2014 het meeste succes had tikte deze maand gewoon de leeftijd van 41 jaar aan. Aan Pharell -zijn achternaam is tegenwoordig overbodig geworden- is dat overigens niet te zien. Uiterlijk is hij de afgelopen tien jaar niet ouder geworden. In die tien jaar scoorde hij met de formatie N*E*R*D* al vele hits en ook zijn remixen voor andere artiesten waren niet aan te slepen.Tot zijn eigen eerste soloalbum liep alles op rolletjes. Helaas was dat album een flop en raakte de carrière van de veelgevraagde rapper en producer in het slop. Het leek erop dat hij zou verdwijnen in vergetelheid, maar het afgelopen jaar leverden zijn samenwerkingen met Robin Thicke en Daft Punk ineens de gigantische hits ‘Blurred Lines’ en ‘Get Lucky’ op. Dit zorgde er voor dat hij toch weer aan een soloalbum ging werken. De dragende song van dat album en hét nummer van 2013 en feitelijk ook gewoon nog van 2014 is de monsterhit ‘Happy’. Pharell leverde deze song voor de animatiefilm Despicable Me 2. En hoewel de diepgang ver te zoeken is weet hij met dit liedje bij iedereen een grijns op het gezicht te toveren.
Het is ongekend wat een vrolijkheid deze song uitstraalt! De meeste nummers worden door teveel beluisteren vervelend, maar bij 'Happy' is het zelfs goed mogelijk om de 24 uur durende clip van dit nummer swingend uit te zitten. Het is dan ook een schande dat dit nummer het in de strijd om de Oscars verloren heeft van de nietszeggende titeltrack van de Disneyfilm Frozen. De hamvraag voor deze recensie is uiteindelijk of de monsterhit van Pharell representatief is voor de rest van de nummers op G I R L.
Het antwoord is uiteraard: JA. 'Happy' is geen toevalstreffer. Pharell weet namelijk precies wat hij moet doen om het publiek te entertainen. Hits maken is zijn beroep. Zijn formule om dit te doen ligt erin om er niet voor terug te deinzen om leentjebuur te spelen bij de oude R&B en goed te kijken naar Michael Jackson en Marvin Gaye. De kracht van Pharell is dat hij deze oude en bewezen sounds weet te verwerken in nummers die op hun beurt juist weer vers en fris klinken. Zo heeft ook de tweede single ‘Marilyn Monroe’ weer dezelfde positiviteit en dansbaarheid die feitelijk het gehele album kenmerkt. Duidelijk is dat Pharell samen met zijn gasten een potentiele topper heeft afgeleverd. Zelfs een minuut zeegeluid gevolgd door en “verborgen nummer” kan hieraan geen afbreuk doen.
Het lijkt wel of Pharell alles wat hij aanraakt in goud weet te veranderen. Het is dan ook haast onmogelijk iets kritisch aan te merken op G I R L. Er zitten totaal geen zwakke plekken op het album en bij veelvoudig luisteren blijven de ogenschijnlijk simpele nummers overeind. De enige pietluttige vraag die men zou kunnen stellen is waarom op de hoes Justin Timberlake en Alicia Keys wél als gastartiesten vermeld staan en die eer voorbij gaat aan de andere wereldsterren, Miley Cyrus en Daft Punk.
.jpg)
Paloma Faith - A Perfect Contradiction‘Can’t Rely On You’ is nu al een van de grootste hits van 2014. Deze zomerse...
.jpg)
Architects - Lost Forever // Lost Together Daybreaker van Architects is alweer twee jaar oud en maakte een gehaaste...