Lacuna Coil - Broken Crown Halo Recensie op Podiuminfo

2014-04-24 Lacuna Coil mag gerust de meest succesvolle Europese female fronted metalband worden genoemd waar het de verkoop in Noord-Amerika betreft. Van Dark Adrenaline alleen al werden in dat continent een miljoen exemplaren verkocht. Het leverde de Italiaanse band een hoge notering in de billboard top-100 op. Het zal moeilijk worden om dit aantal te evenaren, al zal het aan de kwaliteit van opvolger Broken Crown Halo niet liggen. Het zevende studioalbum van het zestal sluit qua geluid namelijk naadloos aan bij haar voorganger.
Wanneer je zo succesvol bent in de oerconservatieve Verenigde Staten zou het commerciële zelfmoord betekenen waaneer je je geluid al te drastisch zou veranderen. Vandaar ook dat er tussen Dark Adrenaline en Broken Crown Halo slechts nuanceverschillen te horen zijn waar het geluid en songstructuur betreft
Ten opzichte van de voorganger bevat Broken Crown Halo wat meer sfeer en doen sommige stukken weer iets meer denken aan de het werk uit de beginjaren. Daarnaast zit de herkenbaarheid vooral in de alom aanwezige stemmen van Andrea Ferro en vooral Cristina Scabbia die weer vele prachtige vocale duels uitvechten.
Lacuna Coil is op Broken Crown Halo tekstueel beïnvloed door de overeenkomsten èn verschillen die er bestaan tussen het donkere kanten van het leven en fictieve horrorverhalen. Dit klinkt vooral door in de teksten maar is soms ook aan de muziek te horen. Zo weten song als ‘I Burn In You’ en het slepende en enigszins dromerige ‘One Cold Day’ een spannende sfeer te creëren.
Daarnaast staan opBroken Crown Halo ook een aantal meer toegankelijke nummers. Het album opent met de single ‘Nothing Stands In Our Way’, dat de hitparade moet gaan bestormen. Maar ook songs als ‘Die & Rise’ en ‘I Forgive (But I Won’t Forget Your Name)’ hebben een lekkere hook zodat ook die nummers hoge ogen moeten kunnen gooien. Dat het laatstgenoemde nummer behoorlijk de Evanescence-kant opgaat zal daarbij ongetwijfeld bij helpen.

Dit soort nummers wordt mooi afgewisseld door wat meer epische hymnen, zoals het eerder genoemde ‘One Cold Day’, het prachtige ‘Cybersleep’ en ‘Hostage To The Light’ waarin Scabbia tot grote hoogten komt.
Voor je het weet is de plaat alweer voorbij en meestal is dat een goed teken. Net als op de vorige platen weet Lacuna Coil weer een mooie prestatie neer te zetten. Het moet niet moeilijk zijn om ook met dit fraaie album het succes te bestendigen.

Recensent:Jan Didden Artiest:Lacuna Coil Label:Century Media