De 43-jarige zanger trapt direct lekker af. ‘Cycle’ begint erg klein, maar wordt gedurende vijf minuten en negentien seconden helemaal uitgebouwd. Daarna pakt Beck lekker door met het uptempo ‘Morning’. Hoewel Bertolf eerder schatplichtig is aan het oeuvre van Beck, klinkt het alsof de Amerikaan toch met enige regelmaat naar zijn Nederlandse collega heeft geluisterd, met name naar zijn laatste album.
Opvallend is het liedje ‘Unforgiven’. Door de piano- en drumpartij klinkt het als een nooit eerder uitgebracht liedje van Pink Floyd, terwijl de melancholische zang eerder iets weg heeft van John Lennon. Eén van de meest mooie liedjes op deze langspeler.
Hoewel Morning Phase niet klinkt als een “geproduceerde plaat”, zijn de momenten waarop Beck alleen overblijft met zijn gitaar het mooist. Het begin van ‘Don’t Let It Go’ is zo’n moment. Alles valt daar samen. De mooie stem, het goede liedje en het simpele, maar doeltreffende gitaarspel. Beck weet gelukkig waar zijn kracht ligt en bouwt het liedje niet verder uit dan gitaar, strijkers, een piano en wat minimale drums.
De 43-jarige Amerikaan is terug, niet een beetje, nee heel erg sterk. Morning Phase is misschien wel het beste album dat Beck heeft gemaakt sinds het uitbrengen van zijn debuutplaat in 1992. De singer-songwriter weet wat mooie liedjes zijn, en weet waar zijn kracht ligt. We mogen onszelf gelukkig prijzen dat er dit jaar nog een album aankomt. Als dat net zo goed is als deze plaat, staan we er goed op.
Alain Clark - Walk With MeNederland mag dan een klein landje zijn, we hebben een aantal grote...
Mick Pointer Band - Marillion`s 'Script' Revisited Iedereen die wat op heeft met progrock kent ongetwijfeld Mick Pointer, de...