2014-05-15
Wat begon als duo, groeide in de loop der jaren uit naar een zeskoppige Nederlandse band. Het Utrechtse Novack werd na de oprichting in 2007 langzaam aan opgepikt, eerst in de regio en later landelijk, en werd in 2010 door 3voor12/Utrecht onder andere aangemerkt als “meest belovende artiest”. Nadat de band in 2011 haar debuutalbum uitbracht, is nu drie jaar later de opvolger Arrivals aan de beurt.De titel van het album slaat op de ontdekkingstocht van de afgelopen jaren. Zonder de identiteit te verliezen, wilden de mannen een plaat maken die urgenter klonk en beter mee te zingen was. Tijdens het proces van “wie zijn we en waar willen we naartoe?”, was elke ontdekking een aankomst op een tussenstation naar de eindbestemming: Arrivals. Maar hoe klinkt de band nu eigenlijk? Novack maakt eigenzinnige popmuziek. Ze hebben een groot voorbeeld genomen aan Elbow en klinken ook als een rustige Johan. In ‘Repine’ herkennen we iets van de stijl van Gotye. Maar Novack heeft een eigen geluid, dat mag zeker gezegd worden. Zanger Sander van der Linden heeft een heel fijne stem, zacht en fluweelachtig, maar soms met een rauw randje. Daarnaast zorgt Coen Hamelink als trompettist voor een heel duidelijke toevoeging. Hij maakt de muziek zomers, zwoel en fris tegelijkertijd.
De band is goed in het opzoeken van tegenstellingen. Zwoel en fris, soms melancholisch en traag, dan weer vrolijk en opgewekt en in de bezetting de ene keer vol en het andere moment minimalistisch. Weten wanneer een stilte spreekt, of een enkel instrument mag uitblinken, dat is wat Novack prima doet. Zo is ‘The Arctic Sea’ een nummer dat begint als klein gitaarpopliedje, maar uiteindelijk eindigt in een climax met blazers. Na de openingstrack ‘Confindence’ wil je meteen meer . ‘No Collisions’ is het nummer waarvan je het refrein inderdaad makkelijk mee kan zingen, terwijl het outro gevormd wordt door een jazzjam tussen de blazers. Ook ‘By Surprise’ luistert heerlijk weg. ‘Routine’ doet sterk denken aan Kyteman’s ‘Sorry’: het gehele nummer is een prachtige trompetsolo die bijna ontroert en een mooi rustpuntje geeft, in de aanloop naar de laatste tracks.
In hun zoektocht naar de opvolger zijn de mannen van Novack muzikaal enorm gegroeid. Het album Arrivals luistert heerlijk weg en is een enorm fijne, zomerse popplaat. We hopen dat, zoals het veelal het geval is, dit aankomststation ook weer een vertrekstation is. Wij willen namelijk nog wel zo’n reis op de Novack-trein. Maar eerst willen we genieten van deze muziek, het liefst liggend op een groene festivalweide met een koud biertje in onze hand. We proosten op pareltjes van eigen bodem.
-1.jpg)
Gotthard - Bang!Als waardige opvolger van het in 2012 uitgebrachte album Firebirth komen de...
.jpg)
Admiral Freebee - The Great Scam ”Dit is Tom,” zei de actrice waar ondergetekende mee samenwerkte. Ze wees...