2014-04-18
Door alle goede indiebands die België rijk is, zou je haast vergeten dat het land ook een zeer levendige dance-scene heeft. Onze Zuiderburen waren er al vroeg bij qua dansmuziek, want de typisch Belgische stroming New Beat was in de jaren ’80 een voorloper van de Eurohouse. Daarnaast was de vroege househit ‘Pump Up The Jam’ een Belgische productie. Ook tegenwoordig draait het land nog volop mee in de (internationale) dancewereld met onder andere 2 Many DJ’s, Netsky, Goose en The Subs. The Subs is een drietal dat bestaat uit songschrijver en frontman Jeroen De Pessemier (David Newtron), DJ en producer Wiebe Loccufier (DJ Tonic) en multi-instrumentalist Hadrien Lavogez. De drie wonen in verschillende steden, dus Hologram kwam grotendeels via emailverkeer tot stand. Locuffier maakte beats die hij opstuurde naar De Pessemier en Lagovez, die er dan vervolgens liedjes van maakten. En dan met de nadruk op liedjes, want Hologram is songgerichter dan de vorige twee platen van The Subs. Het nieuwe album is mede hierdoor ook toegankelijker en gevarieerder.
De grote variatie heeft ook te maken met het grote aantal gastvocalisten dat meewerkt aan Hologram. Zo wordt de eerste single, ‘Concorde’, van vocalen voorzien door de Franse acteur ‘Jean-Pierre Castaldi’, die je kunt kennen van de Asterix-films. Deze typische beuktrack gaat van de zomer waarschijnlijk vele festivaltenten op zijn kop zetten.
Een andere bekende gast is Colonel Abrams, die zijn R&B-hit ‘Trapped’ uit 1985 nieuw leven inblaast. De wat duistere muzikale omlijsting van The Subs past eigenlijk beter bij de tekst dan de originele muziek. De Belgische zangeres Selah Sue komt langs in de hoekige track ‘Live In A Dream’. De meest prominente gastvocaliste is echter de Engelse singer-songwriter Jay Brown, de jongere zus van V.V. Brown.
Brown leent haar stem aan zes tracks op Hologram. De beste hiervan is het duistere ‘27’, waarin we ook grime-artiest Danny Greene horen. ‘Fly’ is een meer melodieuze en melancholische track en ‘Cling To Love’ zou je zelfs poppy kunnen noemen. ‘The Hand’ en ‘Under My Skin’ zijn echter weer behoorlijk gejaagd en ‘Hologram’ is wat experimenteler van aard.
Hologram is zoals gezegd gevarieerder en meer songgericht dan de eerdere platen van The Subs en het album bevat een aantal behoorlijk goede nummers. Desondanks blijft dit natuurlijk muziek die niet primair bedoeld is om in de huiskamer te luisteren. De nummers op Hologram zijn gemaakt om in een festivaltent of club uit een PA-systeem te knallen. Hologram is een leuke plaat, maar het is vooral een goede aanleiding om The Subs live te gaan zien.
.jpg)
François & The Atlas Mountains - Piano OmbreBehalve Stromae zijn er natuurlijk ook andere Franse artiesten die ons land...
.jpg)
Champs - Down Like Gold De bandnaam en cd-cover met boksende man kunnen misschien nogal heftige...