Ook op deze plaat lijkt de band vast te houden aan vertrouwde stijlen als stoner rock en heavy metal, met op zich redelijk beukend, stevig gitaarwerk. ‘Fear And Hatred’, de opener van de plaat, begint een beetje vreemd met meerstemmig gezang (toch wat Queen inspiratie?), maar al gauw barsten de riffs los. Sterker is het volgende nummer en tevens titel van het album, ‘Thank You For The Demon’, met een geinige piano-intro en teksten als ”the scars that you gave me made me look cool”.
Toch blijft het lang zoeken naar een echt lekker rocknummer. ‘Borderline’ komt in het eerste deel van de plaat het meest in de buurt. Het opent op een lekker snelle wijze maar zakt tussendoor toch weer wat in. Dat ‘All My Life’ daarna een akoestische opening kent helpt het geheel niet helemaal, al is het wel een teken van wat afwisseling. Gelukkig nemen de heren zichzelf niet al te serieus en is ‘I Hate To Dance’ het meest swingende nummer.
Het is jammer dat geen van de nummers op Thank You For The Demon er echt uitspringt. De liedjes lijken veel op elkaar en vormen aldus een incoherente brij van middelmatige rocksongs. Het rockt wel, het zweept wel op en het klinkt allemaal redelijk, maar het zal Mustasch geen plotselinge doorbraak naar een groter publiek bieden. Demonen zijn al niet zo erg in trek, en ook ondergetekende bedankt.
Boozoo Bajou - '4'Het gezelschap van Boozoo Bajou biedt een verrassende aanpak van...
Truckfighters - Universe Het Zweedse trio Truckfighters is door Josh Homme al eens de beste band...