Met de komst van acts als London Grammar en Haim valt de wereld steeds meer voor deze tak van popmuziek. Het is daarom ook niet gek dat Lune juist nu met deze plaat komt. Hoewel het voor de muziekwereld geen onbekende is, ze speelt in een cover van de Swedish House Maffia in hun documentaire, geniet Lune nog niet het succes in de rest van de wereld wat ze wel in eigen land heeft.
Music & Sports staat vol met sterke popliedjes. Veel ambient-synths met daaronder een elektronische drumbeat. ‘That Day’ is zo’n liedje; gedurende drie minuten gebeurt er vrij weinig, maar het verveelt geen moment. Op het punt dat de mogelijke verveling toch toe zou kunnen slaan is het klaar, en gaan ze weer door!
‘Boys n’ Roses’ voelt meteen weer anders door het gebruik van een basriff en de strijkers op de achtergrond. Meteen krijgt het geheel een meer organisch gevoel. De afwisseling tussen het elektronische en de meer klassieke instrumenten is fantastisch. Het geheel klinkt natuurlijk en is op geen enkel moment krampachtig.
Een liedje dat het goed zou doen op menig radiostation is ‘Feathers’, wat overigens pas vrij laat op de plaat voorbij komt. De song loopt lekker door en de melodielijnen in de zang zijn catchy. De onmisbare “aahtjes” en “oehtjes” zijn direct mee te zingen en dat doet het natuurlijk altijd goed voor het publiek.
Music & Sports is helemaal van nu. De lieflijke vocalen, de ambient synths en de elektronische drums, voeren de boventoon op het album. Gelukkig durft Lune ook net even een iets meer organische manier van werken aan te spreken en dat is bewonderenswaardig. Helaas blijft het geheel keurig binnen de lijntjes, en dat is jammer. Al met al, een prima debuut voor de Zweedse.
Holz - Emulating FelicityJe hebt van die eenlingen in de muziek die kansloze losers zijn en je hebt de...
Rina Mushonga - The Wild, The Wilderness Vorig jaar had ik als recensent van Festivalinfo het voorrecht om een hele...