Het trio wordt geleid door de even kalmerende als razende pianopartijen van Daan. ‘Cupid’s Game Theory’ begint als een kruising tussen de klassieke tonen van Debussy en het moderne van Yann Tiersen. Wanneer Pat en Tuur invallen wordt er veel vrijer gespeeld, meer als een jazzband. Het is de balans tussen klassiek en jazz die het album typeert. Op ‘The Art Of Getting Carried Away’ horen we het trio in topvorm. Intens samenspel op een onheilspellende song. Het terugkerend motief zorgt voor diepte en herkenning. Petje af.
Diversiteit is minimaal op de plaat. Nummers als ‘Crooked Tango’ en ‘Noblesse Oblige’ zijn rustgevend, terwijl ‘Turnaround’ en ‘Conversations’ eerder uptempo en vrolijk zijn. Stilistisch verandert er gedurende de plaat weinig. Het is compromisloos. Zoals de titel van het album ons al duidelijk maakt: het zijn heldere mijmeringen. De plaat komt tot een dromerig einde met een eigen versie van ‘A Flower Is A Lovesome Thing’, oorspronkelijk van Billy Strayhorn.
Lucid Musings is een echte luisterplaat, de levendige instrumentale klanken hebben de overhand. Qua genre blijft het beperkt tot de jazz met af en toe vleugjes klassiek. Dit heeft als gevolg dat alleen een bepaalde bui zich leent voor deze cd. Halverwege zakt het album een beetje in, dan heb je wel gehoord wat Daan allemaal kan. Muzikaal steekt het met kop en staart boven menig muzikant uit en dat is wel te verwachten met zijn indrukwekkende curriculum vitae. Een kundige plaat met weinig verrassingen.
Roos Blufpand - Ik BenDe Nederlandse muziekscene is de laatste tijd flink aan verandering...
Laura Vane & The Vipertones - Bodyquake Er zullen nog maar weinig podia in Nederland zijn waar ze nog niet gespeeld...