Kings Never Sleep zorgt voor gemengde gevoelens. Voor sommige albums heb je meerdere luisterbeurten nodig om ze te leren waarderen omdat je er soms nog in “mee moet groeien”. Echter, hoe vaker je naar Rory Kelly’s nieuwe aanwinst luistert, hoe kleiner de hoop wordt dat je deze op een gegeven moment echt gaat leren waarderen. De reden waarom? Die is vrij simpel: de muziek zit qua instrumenten strak en enigszins rijk gearrangeerd in elkaar, maar van de zang moet je het helaas niet hebben. Het album kent ook een matige variatie. ‘Black Widow’, ‘Wouldn’t Listen’ en ‘Hasta La Muerta’ zijn de nummers die het album muzikaal gezien voorzien van enige afwisseling.
De plaat straalt één en al potentie uit, dat is duidelijk te horen, maar Rory Kelly weet deze potentie niet volledig uit te werken en overtuigend over te brengen. Met de rauwe klank van zijn stem zit het wel goed, die past namelijk perfect in de muziek. Het enige wat na het luisteren van een aantal nummers lichtelijk begint te storen, is de zuiverheid van zijn vocalen. De plank wordt hiermee een aantal keer misgeslagen door enkele uitschieters, zoals bij het refrein van het nummer ‘Look Away’ waar dit het meeste opvalt.
Voor Rory Kelly en zijn band geldt dat er nog flink aan de weg getimmerd moet worden, willen zij het echt ver gaan schoppen in de muziekwereld. Met Kings Never Sleep laten zij zien dat ze wel al het een en ander in huis hebben. Waarschijnlijk is Rory Kelly een band die live beter tot zijn recht komt dan op cd. Het feit dat ze in Amerika al een aantal keer gevraagd zijn om diverse kleinere festivals in het land te headlinen, zegt misschien genoeg.
Navarone - Vim And VigorDe vijf heren van het Nijmeegse Navarone zijn sinds 2008 muzikaal actief en...
Klischée - Touche Caro Emerald scoort hits in landen als Polen en Oostenrijk en stond onlangs...