2006-10-10
In de Nederlandse metalscene houden we blijkbaar wel van een paar stevige maatwisselingen en machinale drums. Maakte eerder Textures hier al furore mee, nu is het de tijd voor Obsidian. Bands die Meshuggah proberen te kopiëren komen daar echter meestal bekaaid van af. Hoe kun je immers een band kopiëren die het genre eigenhandig op de kaart gezet heeft? Variatie is het sleutelwoord. In plaats van een replica te worden, voegt Obsidian nieuwe elementen toe, enkele Death invloeden niet schuwende (de volgens eigen zeggen invloed van Opeth kan ik echter nergens ontdekken). Het anders vrij kille math-metal genre wordt hier en daar iets melodieuzer gemaakt, en ook worden cleane vocalen niet altijd geschuwd. In vergelijking met Textures, is Obsidian toch wel even een stapje hoger op de bruutheidmeter. Meer een stomp in je gezicht, minder ergens omheen draaiend dan de ambient gebieden die eerstgenoemde soms betreedt.
De technische begaafdheid mag er, zoals verwacht in het genre, ook zijn. Bij de mix van math-metal met thrash heb je namelijk niet genoeg aan 4 akkoordjes per nummer, en ook de veel voorkomende maat- en tempowisselingen zijn lessen voor gevorderden. Al met al geen gemakkelijke kost om te luisteren, zeker voor de leken onder ons.
Obsidian bewijst maar weer eens dat we hier in Nederland best wat metalpotentie hebben. Nu maar hopen dat er voor de volgende release wel een label gevonden kan worden, zodat de productie nog iets aangeschroefd kan worden. Wat mij betreft enkel een kwestie van tijd voordat deze heren worden opgepikt door het grotere publiek.
Filthy Nelly - Fast Feet GaloreFilthy Nelly is een Nederlands band die naar eigen zeggen, Euro Folkpunk...
The Album Leaf - Into the blue again The Album Leaf is een band rondom de persoon James LaValle. Het wil nog wel...