2014-07-01
Nummers die eigenlijk meer een soundscape dan een liedje zijn. Beknopte geluidsexperimenten, vocale acrobatiek, sfeervolle passages. In enkele woorden is dit wat je als luisteraar kunt verwachten van de nieuwe plaat van de Canadese singer-songwriter Justin Nozuka: Ulysees.Beginnend met een sfeervolle intro ('Nest') wordt gelijk een mooie en kalme sfeer neergezet. Samen met het fraaie tweeluik 'Dreaming' (dat volledig a capella is gezongen) en 'Eyes Changing Colour' (samen met 'Blue Velvet Sea' de beste songs van het album) zorgt het voor een fijn openingssalvo, wat het begin van deze muzikale reis zeer prettig maakt. Een korte reis weliswaar, het album duurt namelijk nog geen vijfendertig minuten. Als van de tien songs enkelen onderdeel van een tweeluik zijn of slechts dienen als intro of outro, blijft er vrij weinig over en kan men bijna spreken van een EP.
Van traditionele liedjes is er überhaupt weinig sprake. Dit is niet negatief bedoeld; er staan zat wonderschone momenten op dit schijfje. Het is alleen allemaal wel wat summier en Nozuka had het vocaal wel wat kleiner mogen houden op sommige momenten. Zijn maniertjes in zijn zang staan dan de sfeer en muziek een beetje in de weg en in 'Sweet Lover' gaat het bijna over de rand van de kitsch.
Na een minder middengedeelte volgt een fraai slotstuk met nummers als 'Lulius' en 'Hera' als hoogtepunten. 'Lucerne' sluit de cirkel mooi en toepasselijk. Nozuka levert met 'Ulysees' een qua kwantiteit karig, maar evengoed interessant en bij vlagen zelfs behoorlijk goed album af. Het is verre van een meesterwerk, maar met momenten is te horen dat dat er in de toekomst misschien nog wel in zit.
.jpg)
Ava Luna - Electric BalloonHet eerste wat opvalt aan Electric Balloon is de prachtige gekleurde,...
.jpg)
Mac DeMarco - Salad Days Mac DeMarco is nog maar 23 jaar, maar timmert al hard aan de weg. Inmiddels...