2014-07-18
Onder het pseudoniem Ramona Lisa creëerde Caroline Polachek haar eerste solo album Arcadia. Deze plaat nam ze op terwijl ze op tournee was met haar band Chairlift. Ondanks het feit dat ze bij de productie van het album van geen andere attributen gebruik maakte dan een laptop, slaagde ze erin om het resultaat verre van virtueel te laten klinken. Zo nam ze onder meer geluiden op in verschillende ruimtes, waaronder de klanken van een krakende kledingkast in één van de hotels tijdens de tour met haar band. Het gevolg is een abstracte plaat die op veel manieren te interpreteren is. Bij het beluisteren van het eerste nummer, waar tevens het album naar is vernoemd, is het lastig om de aandacht vast te houden. De introductie begint duister en is daarnaast tergend langzaam. Deze enigszins ongemakkelijke kennismaking met het nummer houdt langer dan een minuut aan. Het lijkt alsof Polacheck van teveel elementen gebruik wil maken waardoor de samenhang in het nummer ver te zoeken is. Na deze teleurstelling volgt ‘Backwards and Upwards’, dat in tegenstelling tot het vorige nummer met wat meer ritmische klanken, weer wat hoop vestigt voor de rest van de plaat.
Hoewel de eigenzinnige tonen gedurende het album niet veranderen, zijn er wel een aantal nummers die eruit springen. ‘Lady’s Got Gills’ wordt toegankelijker gemaakt door Polacheck’s stemgebruik, dat nogal verschilt ten opzichte van eerdere songs. In combinatie met een duidelijk aanwezige bas en orgelachtige klanken, weet Polacheck hiermee één van de sterkste nummers van het album neer te zetten. Ook ‘I Love Our World’, ligt goed in het gehoor. Deze instrumentale track verscherpt het contrast tussen dromen en realiteit. Dit wordt op een bijna magnifieke manier gedaan door verschillende herkenbare geluiden met elkaar te laten samenwerken. Een winderig briesje wordt bijvoorbeeld opgevolgd door doffe dreunen die doen denken aan een storende televisie.
Echter is het geen liefde op het eerste gezicht. Zelfs na een aantal keer luisteren blijft het album onwennig aanvoelen. Toch is er wel waardering te vinden voor Polacheck’s release, want aan creativiteit ontbreekt het de Amerikaanse zangeres zeker niet. Op een enkeling na, zijn de nummers één voor één onvoorspelbaar en dat is gezien de enorme muzikale diversiteit ook de bedoeling. Polacheck weet elektronische tunes bombastisch te laten klinken en experimenteert met allerdaagse geluiden. Dit brengt een bijna sprookjesachtige sfeer met zich mee, dat daardoor zeker een interessant concept vormt. Arcadia is een plaat die voor afwisseling zorgt binnen de muziekscene, maar daarbij ontoegankelijk blijft.
.jpg)
Teebs - E S T A R AIn Los Angeles heeft Flying Lotus, labelbaas van het Brainfeeder label zijn...
Superfood - Mam Eind vorig jaar debuteerde Superfood met de single ‘Bubbles/Melting’ en nu...