RECENSIE: Timber Timbre - Hot Dreams

Timber
recensie cijfer 2014-06-19 Drie jaar geleden kwam Timber Timbre met de slecht ontvangen plaat Creep On Creepin’ On op de proppen. Het album werd op deze site gehonoreerd met een enkeltje prullenbak. De gehaaste vervolgplaat van het zelf-getitelde album heeft ze niet veel goeds gebracht. Nu, drie jaar later zijn ze toe aan hun vijfde langspeelplaat. Heeft het vijftal met Hot Dreams wel een voltreffer te pakken? Hoewel ze qua stijl weinig zijn veranderd is deze plaat in veel opzichten beter dan zijn voorganger.

Timber Timbre klinkt op Hot Dreams als Nick Cave die in de ban is geraakt van westernsoundtracks. Kil, duister en filmisch. Waar eerdere platen van de band nog veel leken op een mengelmoes van stijlen, klinkt het nieuwe album als een ambitieus project met een geheel eigen smaak. Er is meer structuur en inventiviteit aanwezig en dat komt het album ten goede.

De verlaten atmosfeer van ‘Beat The Drum Slowly’ wordt zowel tekstueel als instrumentaal benadrukt. De tekst “A faded trail of a golden age, that flickered out into celluloid ashes” wordt vergezeld door sombere klanken, rustig gitaarspel en rauwe zang. De sfeer van het eerste nummer is kenmerkend voor het album. De vrolijke titeltrack ‘Hot Dreams’ heeft een bittere nasmaak. Taylor Kirk zingt met een zachte stem tot zijn geliefde dat hij naast zijn beloftes ook zijn bedreigingen wil waarmaken. Griezelig. Na het fijne instrumentale nummer ‘Resurrection Drive Part II’ maken we kennis met het formidabele ‘Grand Canyon’. De saxofoonsolo is heerlijk gemixt met de rest van het nummer. Dit spookachtige hoogtepunt wordt opgevolgd door ‘This Low Commotion’ waarin subtiel woordenspel en blues elkaar ontmoeten: “Baby you turned me on, then you turned on me.” Bij de laatste paar songs daalt het hoge niveau, het gaat van prima naar voldoende. De kwaliteit gaat in de laatste track bergafwaarts. Halverwege de afsluiter ‘The Three Sisters’ raadt uw recensent aan om de plaat af te zetten om verveling tegen te gaan.

Hot Dreams is een album met een typerende sfeer. De sfeer is tot de puntjes uitgewerkt en treffend uitgevoerd door de band. Zij nemen je mee naar een wereld waar de zon niet schijnt en de vogels niet fluiten. Niet voor iedereen weggelegd, maar de moedige luisteraars zal het bezoek zeer op prijs stellen. De vreemde tracks van Timber Timbre zijn een plezier om naar te luisteren. Het grootste minpunt is dat het vijftal de spanning niet tot het einde volhouden.
Recensent:Frank de Jong Artiest:Timber Timbre Label:Full Time Hobby
Cover The Young Knives - Sick Octave

The Young Knives - Sick Octave Young Knives wijkt met het nieuwe album Sick Octave wel heel erg af van...

Cover Conan - Blood Eagle

Conan - Blood Eagle Maak een mix van de zwaarste stoner en de meest zwartgallige doommetal en...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT