2014-07-18
In eerste instantie lijkt het Britse The Melodic gewoon het volgende, simpele, folkbandje te zijn. Laten we eerlijk zijn, een creativiteitskeurmerk verdient de naam The Melodic nou ook niet bepaald. In tegenstelling tot die eerste indruk blijkt debuutalbum Effra Parade instrumentarisch echter ontzettend rijk belegd te zijn, waardoor het niet louter oppervlakkig luistervoer is. Dat neemt echter niet weg dat het door de rustieke sfeerzetting toch vooral zo’n plaatje is waarbij je lekker in het gras moet gaan liggen, je voetjes omhoog moet doen en lekker van de zon moet genieten. Dat is althans het gevoel dat overheerst bij de beluistering van de wereldse, jazzachtige luisterfolk van het gezelschap. Het zomerse gevoel wordt vooral veroorzaakt door het exotische klankpalet, waarbij voornamelijk uit de tuin van de Zuid-Amerikaanse neo-folk gesnoept wordt. Meest opvallende kenmerk is echter de keur aan uiteenlopende instrumenten. Zo zijn de sleutelrollen in de exotische instrumentensectie weggelegd voor de charango (klein snaarinstrument uit Zuid-Amerika) en de kora (een tot de harpachtigen behorend snaarinstrument uit West-Afrika), terwijl de sectie ’geijkte’ instrumenten bestaat uit akoestische gitaar, ukulele, trompet, melodica, cello en viool.
Precies die aangename mengelmoes van instrumenten geeft de muziek haar exotische karakter en is daarmee één van haar voornaamste wapens. In essentie wordt dat uitgebreide instrumentarium immers op gedegen wijze samengebracht in elf melodische, relatief ingetogen, jazzachtige folknummers die worden gedragen door pakkende vocale harmonieën. Bescheiden hoogtepunten zijn er in de vorm van het catchy ‘On My Way’, met een leuke melodica, het fijne ‘Plunge’ en het biografische ‘Ode To Victor Jara’ waarin de band verwijst naar de moord op de Chileense politiek activist en singer-songwriter Victor Jara.
Naast de reguliere nummers zijn er ook nog twee vocale interludes die werkelijk niets toevoegen en zelfs vervelend zijn. Het zijn smetjes op een album waarbij de gemiddelde luisteraar sowieso enkele luisterbeurten nodig zal hebben om het album op waarde te kunnen schatten. De saaiheid ligt immers nadrukkelijk op de loer aangezien het klankbeeld constant hetzelfde blijft en ook de melodielijnen niet altijd even verrassend zijn. Het is dan ook allemaal wel wat braafjes wat The Melodic laat horen. Door het uitgebreide instrumentarium en de rustieke sfeer scoort Effra Parade als ingetogen en wereldse zomersoundtrack echter wél een voldoende. Niets meer en niets minder.
.jpg)
Phox - PhoxHet gros van de bands moet jarenlang zwoegen in kleine clubs en vieze...
.jpg)
Archive - Axiom De Engelse band Archive bestaat inmiddels twintig jaar in verschillende...