Ian Siegal - Man & Guitar Recensie op Podiuminfo

2014-06-15 Ian Siegal is misschien wel de meest veelzijdige bluesartiest die er op dit moment bestaat. Samen met de Mississippi Mudbloods bewijst hij een vergelijking met The Black Crowes aan te kunnen, hij speelde onlangs een blues georiënteerde tournee met de Nederlandse Rhythm Chiefs en ook solo staat hij fier overeind. Tot nu toe is een volledig solo album nog nooit verschenen. De titel Man & Guitar verklapt precies wat er op dit project te horen is: Ian Siegal alleen op een podium met zijn gitaar.

Opgenomen tijdens het London Bluesfest 2013 is de plaat een volledige opname van het akoestische optreden dat Ian Siegal daar gaf. Verspreid over dertien nummers speelt de Brit enkele eigen liedjes en een handvol covers. Hierop bewijst de Britse zanger dat zijn rauwe stem goed past bij de delta blues. Het levert dan ook verscheidene hoogtepunten op.

Hoogtepunt vormt ‘I Am Train’ van het album Candy Store Kid. Siegal drumt opzwepend op zijn gitaar, of het podium, terwijll hij deze vliegensvlug bespeelt. Hoewel het nummer compleet anders klinkt dan de rock ’n roll versie van het album behoud het desondanks hetzelfde opzwepende gevoel. De verschillende traditionele bluesnummers schuiven moeiteloos tussen zijn eigen werk in. Klassiekers als ‘Mary Don’t You Weep’, ‘T’Aint Nobody’s Business’ en ‘You Got To Move’ klinken allemaal fantastisch. Siegal vliegt snel over zijn snaren heen. Het rauwe stemgeluid geeft je al snel het gevoel in het zompige zuiden van de Verenigde Staten te zijn.

Met Man & Guita levert Ian Siegal tegelijkertijd zijn eerste solo en eerste live album af. De Britse zanger bewijst tot de top van de huidige bluesgeneratie te behoren. Als hij afsluit met de woorden dat hij nu stoer buiten gaat staan roken dan geloof je zo dat dit de manier is waarop Ian Siegal door het leven gaat; al rokend van club naar club om zijn bluesmuziek aan de man te brengen.

Recensent:Karst Jaarsma Artiest:Ian Siegal Label:NuGene Records