2014-10-21
Nog Amelia Rivas (vocals, keyboards), nog Christian Pinchbeck (gitaar, computers) hadden kunnen bedenken dat een spontane ontmoeting op een feestje zou leiden tot een muziekcarrière. Maar zo begon het sprookje dus wel. Het tweetal ontmoette elkaar namelijk in 2010 tijdens een party en zagen elkaar eerst romantisch en vervolgens ook muzikaal wel zitten. Die ene avond mondde uit in een roerige romantische relatie en een volhardende werkrelatie. In hun kleine appartement in Zuid Londen werkte het duo vervolgens een jaar lang op een, voor slechts tien pond gekochte, oude Casio keyboard hun hele repertoire uit. Hun romantische relatie was jammer genoeg niet tegen dit intensieve proces bestand, maar geen van twee wilde de werkrelatie opgeven. Daarnaast zat het geluk ook niet mee toen Christian zijn pols brak en daarmee de opnames voor het album werden uitgesteld.
De release van debuutalbum Sky Swimming gevuld met een mix van “Nachtelijke, lofi, dromerige, beachy slaapkamerpop", zoals Elephant het zelf noemt, liet dus even op zich wachten maar nu is het album er dan toch eindelijk. De sound van Sky Swimming heeft die melancholische ondertoon van een verbroken relatie vermengd met indiepop wat een hartverscheurend album oplevert waar fans van Daughter, Camera Obscura of Ivy zich ook aan zouden kunnen wagen.
Het geheel heeft een retro gevoel door het gebruik van luchtige en lichte instrumentatie wat ook opgaat voor de subtiele orgel stukken tegenover de zuivere vocalen van Rivas en de eveneens door haar ingezongen jaren 60-achtige folk-pop achtergrond vocalen. Albumopener ‘Assembly’ heeft bijvoorbeeld een ijzig, spookachtig keyboard intro voordat de krachtige beat zich mengt met de luchtige, speelse, en betoverende vocalen van Riva á la Liz Frazier.
Het opvolgende prachtnummer ‘Skyscraper’ is vervolgens zo’n retro song die je met gemak tot einde der dagen kunt blijven luisteren. Met twilight doo-wop zanglijntjes á la Julee Cruiseloungy orgel en teksten als "Skyscrapers save us as when we scrape the skies, running high, oh yes stand, stand, watch us when we scrape the skies. Don't let me fall now." Dat retro gevoel van 60’s pop krijg je ook bij ‘TV Dinner’ en ‘Elusive Youth’. Speelse arrangementen en instrumentatie geven het die old school glamour. Iets meer geëvolueerd in die retrolijn is 'Shapeshifter', ook vervlogen dreampop maar met een vleugje Portishead dat het geheel wat warmer zweveriger maakt.
Meer upbeat is het fantasierijke ‘Ants’ met zijn minieme accordeon toevoeging, sprankelende gitaar licks van Christian en de bedeesde percussie, allemaal nog eens verfijnt door de verschillende zang laagjes van Rivas.
Ondanks dat deze plaat net geen drie kwartier aantikt voelt het na de eerste luisterbeurt toch aan als een te lang album. Op het album staan kwalitatief goede songs, maar het is te veel van hetzelfde. Een gehalveerde uitgave had beter geweest.
Het is een album van twee helften geworden met aan de ene kant melodische indie, droompop bevat in de vorm van ‘Elusive Youth’, ‘TV Dinner’ en ‘Assembly’ terwijl aan de andere kant k songs als ‘Allured’, ‘Shipwrecked’ en ‘Golden’ bijna kunnen worden weggezet als easy-listening met de soms moeilijk te ontwarren fluisterteksten van Rivas.
.jpg)
David Blair - Stronger, Higher, FasterDe Canadese Singer-songwriter David Blair werd bekend na zijn deelname aan...
.jpg)
Walter Trout - The Blues Came Callin` Terwijl dit jaar in het teken had moeten staan van de feestelijke viering van...