Dit resulteert in enkele fijne nummers. ‘Weightless’ is een heerlijke combinatie tussen orgel, blazers en Matt Andersen zijn stem. Het nummer nestelt zich ook makkelijk in je hoofd. Aan het einde geeft de harmonicasolo het nummer nog een klein bluesgevoel mee. Net zo swingend is ‘What Will You Leave’. Het liedje heeft een funky inslag en Matt Andersen swingt met een zware stem. Dat maakt dat de spanning zeer degelijk opgebouwd wordt.
Tegelijkertijd krijgt Weightless nergens een eigen identiteit. Het album getuigt niet van bijzonder veel originaliteit. Elk nummer is opgebouwd rond hetzelfde vaste stramien van Americana-nummers. Daardoor zijn liedjes als ‘Alberta Gold’ zeer voorspelbaar. Matt Andersen zingt twee coupletten, wordt aangevuld met koortje en laat er een korte solo op volgen. Daarnaast voelt de plaat erg geproduceerd aan. Andersen haalt nergens de volledige potentie uit zijn stem. De Canadees kan je gemakkelijk emotioneel raken met zijn stembereik, dit blijft op Weightless helaas achterwege.
Wie op Youtube zoekt naar de vertolking die Matt Andersen geeft van ‘Ain’t No Sunshine’ ziet een compleet ander man. De krachtige soulvolle uithalen die hij daar laat zien hadden Weightless een stuk meer memorabel gemaakt. Het is te begrijpen dat Andersen zichzelf wil vernieuwen. Binnen deze vernieuwing had hij echter wel gebruik van zijn gospelstem kunnen maken. Dat had de plaat een eigen identiteit gegeven. Nu verzandt hij ergens in de middelmatigheid van de Americana.
Diamantairs - DiamantairsRappers Pasi en Cloos waren onderdeel van de Antwerpse rapgroep 2000Wat, die...
Marcus Malone - Stand Or Fall Het enthousiasme spat er al van af in ‘Living The Blues’, de opener van...