De twee lenen hun naam aan hun stad Antwerpen, de diamantstad. Naar eigen zeggen ook omdat ze hun muziek met hetzelfde vakmanschap maken als een diamantair: “We slijpen net zo lang tot het perfect is.” En dat hoor je ook, de producties van Cloos zijn allemaal dik in orde. De beats zijn loom en zwaar. Het is op productioneel vlak duidelijk welke kant de heren op willen, de kant van diepe baslijnen en harde 808 snares. Het is niet heel vernieuwend en origineel, maar als het goed wordt uitgevoerd is dat ook helemaal niet zo erg.
Het album begint direct goed, met openingstrack ‘Diamantairs’ en hun single ‘Pennen In Blauw’. Naarmate het album vordert wordt het allemaal een beetje eentonig, en dat is jammer. Je kan duidelijk horen dat Pasi en Cloos wat in hun mars hebben, het overgrote deel van het album klinkt alleen wat geforceerd. En tegen het einde van het vijftien nummers tellende debuut begint het zelfs een beetje te vervelen. De laidback flow van de rappers klinken in eerste instantie best fris, naarmate je verder in het album komt beginnen ze een beetje geforceerd over te komen. Ook tekstueel is het niet heel baanbrekend. Zoals al eerder gezegd is dat niet heel erg, mits ze goed zijn. Hier laten de twee echter wel wat steekjes vallen. Het overmatig gebruik van autotune werkt daarin ook niet heel erg mee.
Diamantairs kent wel wat goede momenten, zoals de twee tracks in het begin en nummers als ‘Lucht’ en ‘Rock & Roll’ met labelgenoten Safi & Spreej. Helaas weten ze dat niveau niet het hele album vast te houden. Laten we het er maar op houden dat de Diamantairs hun diamanten nog niet goed genoeg geslepen hadden, want het duo heeft zeker potentie.
Smoke Fairies - Smoke FairiesDe twee Engelse vriendinnen Katherine Blamire en Jessica Davies beter bekend...
Matt Andersen - Weightless Matt Andersen sleepte al verscheiden blues-prijzen in de wacht. De Canadees...