2014-08-20
Als je band is opgericht in 1978 en nog steeds albums uitbrengt, dan kun je toch echt wel spreken van oude rocksterren. Echo And The Bunnymen beleefden hun hoogtijdagen in de jaren ’80 en brachten toen in de relatief korte periode van vier jaar de klassieke albums Crocodiles, Heaven Up Here, Porcupine en Ocean Rain uit. Nadien volgden er nog een reeks albums en in 2014 verschijnt na een bestaan van 36 jaar het elfde studioalbum van de groep. Het album Meteorites is geschreven door zanger Ian McCulloch, die na 35 jaar het rocksterren bestaan te leven even een terugslag had. Issues uit zijn jeugd speelden op en hij zat te spelen met het idee om enkele jaren naar een eiland te gaan om zich in alle rust terug te trekken, toen in zijn flat in Liverpool ineens de muzikale ideeën opborrelden. Producer Martin Glover, beter bekend onder de naam Youth, stimuleerde hem om zijn thema’s nog verder uit te werken. De heren hadden samen zo ongeveer een heel album op poten gezet toen ze ook Echo And The Bunnymen gitarist Will Sergeant benaderden. De gitarist nam zijn stukken thuis op en zorgde er zo voor dat hij het album dat startte als een solo album van Ian McCulloch tot een album maakte wat toch een onmiskenbaar het Echo And The Bunnymen geluid heeft.
Gezien de thematiek is Meteorites geen vrolijk en lichtvoetig album geworden. Wat het wel is, is een duidelijk gepolijste rockalbum van talentvolle artiesten met veel ervaring.
De Plaat begint heel dramatisch met titelsong ‘Meteorites’. Ze hebben weer de bekende stem van Ian McCulloch, koortjes en veel galm op de gitaarpartijen. Voorheen was dat een garantie voor succes. Een plaat van oude coryfeeën moet echter zo ontstellend goed zijn om hun oude werk te overtreffen dat dat ook onbegonnen werk is. En daar loopt het ook bij deze band spaak. Beperkt door de manier waarop zonder echte samenwerking een album ontstaan is weten ze niet de chemie op een plaat te vangen die er voorheen wel was. Het is vooral een herhaling van zetten gebleken, iets wat ze zelf ook illustreren door op haast elk nummer de titel van het betreffende nummer tot vervelens toe te herhalen. Het enige voordeel van het uitbrengen van dit album is dat er weer mensen geattendeerd worden op het bestaan van de Bunnymen en hun oude werk.
.jpg)
Orgaanklap - KwarktassenMet Kwarktassen heeft Orgaanklap waarschijnlijk de meest vulgaire plaat...
Clap Your Hands Say Yeah - Only Run Tien jaar bestaan ze, de alternatieve, uit Philadelphia afkomstige, band...