2014-08-07
Het Zweedse Gotenburg staat bekend als bakermat van melodieuze deathmetal, maar het eveneens uit deze stad afkomstige Avatar wordt daar niet onder geschaard. De vijf heren brengen al veertien jaar metal die weliswaar melodieus is, maar zeker geen deathmetal is te noemen. Hail The Apocalypse , het vijfde album, staat vol met een allegaartje van diverse stijlen en aparte vondsten. De aanwezig horror elementen doorspekt met de nodige humor doen wat denken aan de manier zoals Alice Cooper muziek benadert, al klinkt Avatar net even anders en vooral ruiger.Het geheel begint nog redelijk serieus met het groovende titelnummer dat aan de meest melodieuze kant van Arch Enemy doet denken. De rauwe stem van Johannes Eckerström en de lompe riff maken dit al direct tot een hoogtepunt. Hierna zorgt het bedachtzaam beginnende ‘What I Don’t Know’ ervoor dat we compleet op het verkeerde been gezet worden. Een soort dansbaar kermisritme is het hart van het nummer dat op het eerste gehoor de teentjes doen krommen. Gekker wordt het nog in ‘Puppet Show’ waarin je je volledig op een kermis waant, maar dan wel een van het soort dat je in een Stephen King-achtige setting plaatst. Een beetje absurde horror, een beetje zwarte humor, u kent het wel. Dat daarin ook nog een stukje ‘Phantom Of The Opera’ is te horen maakt het geheel helemaal af, al blijft dit gewoon een wanstaltig nummer.
Gelukkig blijft het hier bij, want Avatar klinkt soms ook best onderhoudend zoals in het afwisselende ‘Bloody Angel’ waarin Eckerström zijn ingetogener kant laat horen. Daarbij is de riff prachtig in zijn eenvoud. Dit is typisch zo een nummer dat je na een keer luisteren nooit meer kwijt raakt.
Zeer vermeldenswaardig is het baswerk van Henrik Sandelin die prachtige gymnastische loopjes uit zijn vingers tovert in nummers als ‘Death Of Sound’, maar ook een heerlijk ronkende groove laat horen in ‘Murderer’.
Verder heeft Avatar ook nog ‘Something In The Way’ van Nirvana in een soort gotische metalversie opgenomen. Het haalt het natuurlijk nooit bij het ingetogen origineel, maar het is zeker een leuke poging. Het album sluit af met het prachtige ‘Tower’ dat na een zeer rustig en emotioneel gezongen begin pas halverwege in de metal regionen terecht komt.
Hail The Apocalypse maakt duidelijk dat Avatar vindt dat metal soms wat al te serieus wordt genomen en geeft er daarom een humoristische draai aan zonder ongeloofwaardig te worden. Dit gegeven, gekoppeld aan een paar machtige songs, maken dat dit een leuke afwisselende plaat is waarin zelfs maffe kermisstukjes een functie hebben en waar je ook weer niet al te zwaar aan moet tillen.
.jpg)
Fink - Hard BelieverEens achter de draaitafels, nu achter de akoestische gitaar. We hebben het...
.jpg)
Passenger (Singer-songwriter) - Whispers Mike Rosenberg, de man die schuil gaat achter Passenger , brak in 2012 door...