Fink - Hard Believer Recensie op Podiuminfo

2014-08-07 Eens achter de draaitafels, nu achter de akoestische gitaar. We hebben het over Fink, de DJ die besloot om verder te gaan als singer-songwriter. Na zijn vorige schijf Perfect Darkness heeft hij de fans getrakteerd op maar liefst twee live-albums.Het werd dus hoog tijd voor een vervolg. Hard Believer is alweer zijn vijfde studioalbum als folkzanger. Daarmee is hij niet meer te weg te denken uit de folkwereld.

De plaat kent lange songs die hypnotiseren en intrigeren.De tracks bouwen zich langzaam op naar een climax. Een aantal nummers komt goed uit de verf, anderen vallen in herhaling en raken slechts sporadisch een doel. Terwijl hij zijn carrière als DJ allang achter de rug heeft, lijken er nog steeds aspecten van die tijd in zijn muziek aanwezig te zijn. Wat voornamelijk te horen is in de manier waarop Fink (echte naam Fin Greenall) en zijn bandleden de nummers uitrekken en subtiel van details voorzien.

De plaat opent met de titelsong ‘Hard Believer’. Dit nummer kent een groove die het nummer vastgrijpt en pas loslaat als de track afgelopen is. De song ‘White Flag’ is opgegeten door een dubmonster die de track voorziet van afstandelijk drums met een typische galm. In de verte zijn af en toe een aantal toetsen te horen en zo kruipt het nummer naar het einde. Het prachtige en lange ‘Pilgrim’ bouwt langzaam op naar een knallende climax.

Tekstueel is het dik in orde, alleen op ‘Shakespeare’ laat hij zich van een soort voorspelbare kant horen. Hier begint hij met de tekst “Oh why, oh why do they teach us Shakespeare. When you’re only 16, with no idea, what it all means”. Het is een opmerking die iedereen wel kan maken, maar als je de rest van de tekst erbij pakt dan lijkt het alsof hij expres speelt met voorspelbaarheid en daarmee iets diepers heeft gecreëerd. Hij heeft het over het feit dat je doorzet tot het einde maar er niets van leert. Puur omdat je er nog te jong voor bent. Net zoals het bestuderen van Shakespeare als je jong bent. Voor sommige dingen ben je nog niet klaar, maar het veelvuldig beluisteren van Hard Believer is een must. Het is dan ook een groeiplaat geworden die niet gemakkelijk te verteren is.

Van begin tot het einde heeft het album jouw volle aandacht nodig. Nummers die je hersenspoelen en diep in je ziel nestelen. Daar moet wel voor openstaan wil je dit kunnen waarderen. Het is in die zin een toegankelijke plaat, maar één die de fans zal verdelen. Daar staat tegenover dat de laatste twee songs ‘Too Late’ en ‘Keep Falling’ niet geheel overtuigen. Echt muzikaal kundig wordt het nergens, maar dat is voor Fin en zijn band niet nodig. Een puike plaat, die op momenten te lang doorgaat en op andere momenten weer helemaal subliem uit de hoek komt.

Recensent:Frank de Jong Artiest:Fink Label:Dying Giraffe Recordings