2014-08-13
Verwacht bij PS I Love You geen zoetsappige popliedjes. Dit duo uit Canada komt met een album vol onderkoelde garagerock. De heren stonden al tweemaal op de longlist voor de Polaris Music Price. Genomineerd voor hun frisse insteek en bijzondere EP’s. Maar het ‘frisse’ is nu ronduit kil geworden. Nu is Canada natuurlijk meer dan alleen maar wonderlijk natuurschoon. Men vindt er ook desolate, uitgestrekte gebieden waar het letterlijk en figuurlijk vriest dat kraakt. Te midden van dit alles vindt u For Those Who Stay. En ik zou maar niet te lang blijven als ik u was.De geconcentreerde luisteraar waant zich tijdens ‘In My Mind At Least’ midden in de sneeuwstorm. De gitaren kraken en de drums weten zich nog net staande te houden in de chaos. De schrille, bijna overslaande stem van Saulnier weet nog net boven de muziek te blijven. De snelle rock, vervreemdende computereffecten en elektrische gitaren die als wolven lijken te huilen zijn ergens ontzettend intrigerend.
Het akoestische ‘Bad Brain Day’ laat horen waarom het duo al voor meerdere prijzen genomineerd was. De fragiele gitaarnoten samen met de breekbare vocalen leveren een track op die onder de huid kruipt en voor kippenvel zorgt -op een positieve manier-. Nog geen seconde later duikt ‘Limestone Radio’ weer diep onder het vriespunt, met enigszins fuzzy, distorted gitaren en echoënde drums. Met een kleine drie minuten duurt deze track precies lang genoeg om leuk te blijven.
Voor een derde album maakt PS I Love You helaas wel een aantal eigenlijk onvergeeflijke fouten. Vooral als je bedenkt dat het, voor de eerste keer, in een professionele studio opgenomen is. Op veel nummers (‘Advice’ bijvoorbeeld) is het gezoem van de gitaren duidelijk hoorbaar. Tijdens een intro heeft het nog wel iets experimenteels, maar na vier minuten wordt het ronduit irritant. Daarnaast zitten er zoveel lagen distortion en vervormingen over de muziek heen dat de originele track haast niet meer te horen is. Of het verstandig is om een track ‘More Of The Same’ te noemen valt te betwijfelen. Het was in ieder geval niet nodig geweest. De tweede helft van For Those Who Stay is meer van hetzelfde, maar van mindere kwaliteit.
Het kan leuk en verfrissend zijn wanneer een band besluit om de zaken anders aan te pakken. Soms wordt de plank volledig misgeslagen. Laten we voor PS I Love You hopen dat er voldoende fans zijn, die wel willen blijven.
.jpg)
Royal Wood - The Burning BrightEen silhouet van een man met gitaar op zijn rug, lopend op een strand bij een...
.jpg)
Rival Sons - Great Western Valkyrie Bij iedere plaat die de Californische band Rival Sons uitbrengt, zijn ze...