Wood maakt muziek die lekker in het gehoor ligt en aantrekkelijk klinkt, maar die nergens spannend wordt en nergens de luisteraar uitdaagt.
Dat neemt niet weg dat er best acceptabele popsongs op de plaat staan. Het midtempo 'On Your Body' klinkt voorspelbaar, maar voor de rest is het een prima popliedje. Echter, een tekst als "These old wounds will leave new scars on your body" komt niet echt over als het gezongen wordt in een niets-aan-de-hand popliedje. Het valt op meer plaatsen op dat de teksten diepzinniger zijn dan je op het eerste gehoor zou denken. Het is eigenlijk zonde dat de arrangementen en productie zo veilig zijn, hier had gevoelsmatig veel meer in gezeten. Het duet 'I'mAfraid' is een welkome afwisseling en de uitzondering op de regel. De blazers geven veel sfeer aan de pianoballade. De single 'ForeverAnd Ever' klinkt daarnaast helaas veel te gepolijst en die folky gitaaraanslag kennen we nu zo onderhand wel. Het refrein is de echte dooddoener van deze track. (Dat ”Hey, hey, hey” kan écht niet meer).
Wood zingt echter wel prima en over zijn spel valt ook niets aan te merken, behalve dan misschien dat het wel allemaal héél erg binnen de lijntjes is. Sommige composities zijn duidelijk beter dan andere, maar over het algemeen is de muziek van Royal Wood op dit album behoorlijk inwisselbaar en gewoonweg niet bijzonder genoeg om echt op te vallen.
Drum Boy Atilla - With Solemn Stride And Braided HairZelden zie je zo’n mooie omschrijving van zichzelf als dat Drum Boy Attila...
PS I Love You - For Those Who Stay Verwacht bij PS I Love You geen zoetsappige popliedjes. Dit duo uit Canada...