Nou ja, dat is ook niet helemaal waar, de recensie zou immers wat kort worden op die manier. De debuut EP van de Twentse band draagt de bijzondere naam With Solemn Stride And Braided Hair en doet vanaf de opener ‘Crime Fighters’ direct denken aan bands als Queens of the Stone Age en System of a Down. Lekker rauw, en inderdaad, lekker hard!
De plaat werd opgenomen in de studio van drummer Arthur Adam, die ook de mix en productie voor zijn rekening nam. En dat klinkt opvallend goed. Het gevaar van thuisstudio`s is natuurlijk dat enige visie van buitenaf ontbreekt, maar daar hebben de jongens van Drum Boy Attila niet echt last van. Helemaal niet zelfs! De nummers zitten ontzettend goed in elkaar. ‘The Faintest Song’ gaat van links naar rechts en schiet heen en weer, maar zonder dat je daar als luisteraar helemaal gek van wordt.
Nee, de heren weten precies waar ze mee bezig zijn en die laatste zin uit de omschrijving lijkt ineens veel logischer. Mooie liedjes, maar dan hard. Zo is het!
Opvallend is het stemgeluid van zanger en tevens songwriter Jovan Bilbija. Het doet meteen denken aan Matthew Bellamy, ja inderdaad, die frontman van Muse. Een heerlijk melancholisch, dreigend geluid. Bilbija, met Servisch bloed in zich, is gepromoveerd classicus. De teksten zijn geïnspireerd op, zoals de band zelf zegt, Engelse poëzie en pure absurdisme.
De EP is een prima eerste release. De band laat horen dat ze weten waar ze naar toe willen en dat ze visie hebben. With Solemn Stride And Braided Hair is een plaat geworden waar de band erg trots op kan zijn.
Kari Rueslåtten - Time To TellWie kent The 3rd And the Mortal nog? Deze Noorse band bracht inde jaren 1994...
Royal Wood - The Burning Bright Een silhouet van een man met gitaar op zijn rug, lopend op een strand bij een...