Deleyaman - The Edge Recensie op Podiuminfo

2014-09-03 Sinds het begin van dit millennium is Deleyaman al actief, hoewel dat voor de meeste mensen onopgemerkt is gebleven. De band is opgericht door de uit Amerika afkomstige multi-instrumentalist Aret Madilian en bestaat verder uit Beatrice Valantin, Gerard Madilian en Mia Bjorlingsson. De namen onthullen een rijke diversiteit, die zich uit in de muziek van Deleyaman. Met The Edge brengt het viertal deze zomer hun zesde studioalbum uit.

De eerste indruk die we krijgen is dat The Edge een alternatieve plaat is. De termen donker, ambient en stemmig drijven naar boven. Met muzikale invloeden uit allerlei delen van de wereld lijkt de muziek niet in een hokje te plaatsen. Wel snappen we dat de muziek van Deleyaman vaak wordt bestempeld als emotioneel, minimalistisch en elementair. Niet meegaan met tradities of hypes, maar je eigen pad volgen. Dat is wat deze band doet. Door de muziek heen neemt Deleyaman je mee in ondoorgrondelijke hersenspinsels.

Na een matig eerste nummer opent ‘Murdered Days’ met een gesproken Frans intro en klinkt het een stukje speelser. Toch blijft de nadruk liggen op de stemmige muziek (en voornamelijk stemmige zang), ook in de volgende tracks. Interessant is het gebruik van de doedoek, een Armeens blaasinstrument, in ‘Castles In The Sand’ en ‘Thousand Days’. Het voegt een mysterieus oosters geluid toe aan de muziek van de band. Het laatstgenoemde is een van de twee instrumentale nummers op de plaat, naast ‘Beatrice 1’.

Over het algemeen weet The Edge weinig te boeien, hoewel er hier en daar aardige momenten te vinden zijn. Zo eindigt ‘Mental Horizon’ in een up-beat tempo en is ‘The Weight Of Things’ een fijn en gevoelig nummer. Daartegenover staat ‘Ethereal Dances’, dat de grens van het mystieke overschrijdt. Waar de band met het album naartoe wil, is dan ook niet helemaal duidelijk. In het najaar zal Deleyaman een Europese tour doen. Misschien komen we er dan achter.

Recensent:Mark den Dulk Artiest:Deleyaman Label:Sonic Rendezvous