Zo maakt ze indruk met ‘Queen Of The Fake Smile’. Onder begeleiding van een country viool en een voorzichtig hilbilly ritme zingt ze met haar ietwat schorre stem de ballade. De krachtige uithalen tijdens het refrein geven de zangeres een sterke identiteit mee. Eileen Rose doet daarbij aan Rosanne Cash denken. Compleet anders is de mariachi van ‘Each Passing Hour’. Haar stem klinkt hier nostalgisch. Frank Black, frontman van The Pixies, levert een leuke bijdrage. Met de rockabilly van ‘Just Ain’t So’ blijkt het plots onmogelijk om nog stil te zitten.
De zangers komt het beste tot haar recht wanneer ze gebruik maakt van typische country accenten. De slide gitaar vindt perfect aansluiting bij de verhalende manier van zingen die bij enkele nummers gebruikt wordt. Datzelfde geldt voor de viool. Het zijn deze elementen uit de klassieke country die Eileen Rose op mooie wijze inzet. Het sfeervolle ‘Comfort Me’ is daar het bewijs van. Zachtjes voortkabbelend laat Rose de viool de hoofdrol voeren in het nummer.
Be Many Gone is een album waarmee Eileen Rose haar kwaliteit als Americana muzikant onderstreept. De zangeres doet regelmatig aan Rosanne Cash denken, al weet de plaat helaas nergens de sfeer uit te dragen dat The River & The Thread zo goed maakte. Aangezien er nog leeftijdsverschil tussen beide dames zit haalt Eileen Rose dit niveau ongetwijfeld binnen enkele jaren!
Stillwave - StillwaveTwee jaar geleden, in 2012, liepen de Utrechtse mannen van Stillwave elkaar...
Ian McLagan & The Bump Band - United States Leonard Cohen, Bob Dylan, Mick Jagger, Paul Mccartney, David Bowie; allemaal...