Dit soort stereotype countrymuziek leent zich vaak om zowel akoestisch als versterkt gespeeld te worden. Dat hebben de mannen van The Captain Legendary Band ook door, daarom bestaat deze opname uit één cd gevuld met akoestische live nummers en één gevuld met elektrisch live werk. Op de eerste, akoestische plaat bewijst de gezelschap zich als een degelijke band. ‘Train Song’ is een heerlijk hillbilly nummer. Er wordt speels geplukt op de gitaar en het opzwepende countryritme doet het nummer goed. Daarbij worden nummers lang uitgestrekt. Het afsluitende ‘Lost In A Song’ strekt zich uit tot acht minuten. Uiteraard is daar een significant gedeelte van de tijd ingeruimd voor verschillende solo’s. The Captain Legendary Band doet daarbij veel aan Band Of Heathens denken.
Op de tweede, elektrische plaat komt de voorspelbaarheid van dit genre echter tot uiting in een weinig boeiend vervolg. Akoestisch wil The Captain Legendary Band nog klinken als een degelijk gezelschap binnen de rootsmuziek, elektrisch versterkt overheerst echter de voorspelbaarheid en middelmatigheid. Van de veertien liedjes die dit gedeelte rijk is zit er geen enkele pakkende melodie tussen. Bovendien lijkt Charlie Hager nu duidelijk zijn best te doen boven de elektrische gitaren uit te komen. De kalme stem van het akoestische gedeelte is ingeruild voor een schreeuwerig geluid.
Dat het hoogtepunt van het elektronische gedeelte bestaat uit een stukje Pink Floyd tijdens ‘Where Did I Go Wrong’ toont aan dat TCLB Live een weinig interessante aanschaf is. Het zijn niet eens de bekende deunen die dit nummer interessant maken, dit is het enige moment waarop het ritme zich daadwerkelijk onderscheidt van de rest op de tweede schijf. Doordat op het akoestische gedeelte de muzikanten nog een redelijk onderhoudende indruk achterlaten vraag je jezelf af waarom het tweede gedeelte van deze avond ook is toegevoegd.
Maggie Brown - Maggie BrownBij de naam Maggie Brown krijgt men misschien al gauw de neiging om te...
Wild Adriatic - Big Suspicious Een revival van jaren ’70 Led Zeppelin-esque bluesrock is over het algemeen...