Op Welcome Back Wolf klinkt het inderdaad licht gestoord, op een positieve manier. Al bij de eerste tonen van opener 'She's Young' wordt de luisteraar uitgenodigd voor een vette luistertrip. Het nummer kent een sterk ritme wat vervolgens over gaat in een meer rauw gedeelte met een stem die, naar het einde toe, steeds meer op een soort korrelige manier de tekst ten gehore brengt. Het tweede nummer 'Tombstone Talk' begint met een scheurende gitaar, die blijft terugkomen en de afwisseling in het liedje sterk houdt. Op 'The Lighthouse' komen de diversiteit en dynamiek pas echt tot hun recht, waar de dubbele gitaren het liedje bij vlagen erg duister laten klinken. Een fantastisch nummer waar het vakmanschap en plezier van de band in al zijn facetten naar voren komt.
Op ‘Commando’ laat de band horen dat ze ook op een lager tempo erg goed klinken. Ook al wordt er relatief weinig instrumentatie gebruikt, het nummer blijft ontzettend interessant en zelfs het geluid van een kerkklok komt langs. Het maakt dat dit soort elementen de liedjes, hoewel zeer verschillend van elkaar, toch als een geheel overkomen. Waar een song bij veel instrumentatie vaak erg vol kan klinken, is dit op de plaat totaal niet te merken. Elk nummer op Welcome Back Wolf is een zeer nauwkeurig geschapen kunstwerkje en draagt iets bij aan het album. Als luisteraar verveel je je nooit.
Laatste nummer 'Asbestos Christos' sluit de plaat af op een manier die toch niet eerder op het album ten gehore werd gebracht. Een uitgesponnen nummer met zeer diverse stukken die dient als een samenvatting van het album waarin hard met zacht wordt afgewisseld. Het is de perfecte afsluiter van een ontzettend sterk album. 27 september is de officiële release van Welcome Back Wolf en, neem het maar van ons aan; de heren gaan ook dán helemaal los!
Shabazz Palaces - Lese MajestyHet nieuwe album van Shabazz Palaces , een band uit Seattle, probeert op...
The Gaslight Anthem - Get Hurt Soms duurt het een tijdje voordat een album pas écht goed bij de luisteraar...