Shabazz Palaces - Lese Majesty Recensie op Podiuminfo

2014-09-29 Het nieuwe album vanShabazz Palaces , een band uit Seattle, probeert op allerlei manieren te breken met de gevestigde orde. Met hun album Lese Majesty (de titel is een verengelsing van lèse-majesté oftewel majesteitsschennis) proberen ze zowel de gangbare structuren van liedjes alsook de opbouw van een cd een twist te geven. De achttien nummers worden naar thema onderverdeeld in zeven suites. Dit is een voor de hiphop nieuwe, maar nog overzichtelijke aanpak. Vreemder wordt het binnen de nummers, er is namelijk zelden sprake van een kop en een staart. Een nieuwe opzet is nog geen garantie voor goede muziek.

Daar waar muziek vaak ontstaat als gevolg van drugsgebruik en vele muziekalbums daardoor omschreven kunnen worden als een flinke trip is Lese Majesty van een heel ander kaliber. In plaats van een rapper die je door een trip leidt en dit doet met een degelijke aanloop val je bij Shabazz Palaces midden in het album. De sfeer waar je in terecht komt is vergelijkbaar met de vluchtigheid van een droom. Er zijn flarden van herkenbaarheid, maar toch bevind je je in een universum parallel aan de realiteit. Nummers wisselen elkaar snel af, en omdat er niet altijd een kop en staart aan zitten kun je je dus ineens in een ander nummer bevinden. Maar net als in dromen klopt alles op het moment dat je erin zit. Na afloop van het beluisteren van dit album komt de realiteit echter weer gewoon in beeld en blijkt het erg lastig een tot een conclusie te komen en een mening te formuleren. Je vervalt immers snel in opmerkingen over de albumhoes (Erg mooi strak design) en het conceptuele van dit album. Het is daarnaast ook not done om negatief te reageren op het concept, je zet jezelf immers neer als conservatief en beperkt intellectueel.

Toch valt er veel aan te merken op het album. De stem van rapper Ishmael Butler (voorheen was hij rapper bij Digable Planets) staat qua volume zo laag afgemixt dat er weinig momenten zijn waarin hij boven de beat uitkomt. Dit heeft tot gevolg dat de toch al vreemde teksten absoluut onnavolgbaar worden. Daarnaast hebben de beats van Tendai "Baba" Maraire gewoon te weinig impact om de luisteraar meerdere malen te pakken.

De eindconclusie kan dan ook gewoon zijn dat het project als kunstproject erg geslaagd is. We hebben te maken met zeer creatieve denkers die een mooi concept hebben opgeleverd. Als album is er echter geen denkbare reden waarom je jezelf hiermee zou vermoeien. Mocht je nog op zoek willen naar albums die meer van de verbeelding eisen dan de standaard blingbling teksten dan bevatten de twee albums die Butler als onderdeel van Digable Planets in de jaren negentig opleverde meer dan voldoende interessant materiaal.

Recensent:Willem Swinkels Artiest:Shabazz Palaces Label:Subpop