De kern van Kilgour’s muzikale voorkeur lijkt in al die jaren eigenlijk nauwelijks veranderd. End Times Undone staat vol met gitaar gedreven songs die meerdere malen refereren aan de jaren zestig en met enige regelmaat uitmonden in psychedelische uitbarstingen, zoals in openingsnummer ‘Like Rain’. Ondanks die psychedelische invloeden klinkt de plaat echter nergens ouderwets. Integendeel, Kilgour weet heden en verleden met elkaar te laten versmelten. Het beste voorbeeld daarvan is ‘I Lose Myself in Sound’ dat van een modern indiepopnummer omslaat in een wat onstuimige psychedelische song.
Daarnaast staan er ook gewoon lekkere gitaarsongs op het album, zoals het fijne ‘Some Things You Don't Get Back’. ‘Cristopher Columbus’ en ‘Comin’ On’ vormen het toegankelijke americana-tweeluik terwijl ook aan de herfst gedacht is, getuige het spaarzame en ietwat mistroostige ‘I Don’t Want To Live Alone’. Het is een aangenaam rustpuntje binnen een onstuimig geheel. De combinatie van de nodige reverb en Kilgour’s markante, enigszins relaxte, manier van zingen kan de nummers dan wel kleur geven, het zorgt er ook voor dat het geheel op momenten enigszins duizelingwekkend kan overkomen.
Want mocht u zich afvragen hoe End Times Undone nu eigenlijk precies klinkt: als een soort van psychedelische gitaartrip. Je belandt als luisteraar namelijk in een soort van vreemde trance. ”Just when I thought I had it so figured out/ Sounded out and rounded out / The music comes knocking again”, zingt Kilgour in ‘Comin’ On’ en daarmee beschrijft hij zijn eigen muziek misschien wel op treffende wijze. End Times Undone is even interessant als ongrijpbaar.
Mirel Wagner - When The Cellar Children See The Light Of DayMet haar self-titled debuutalbum gooide Mirel Wagner al hoge ogen,...
Lia Ices - Ices Voor deze plaat ga ik het eens over een andere boeg gooien. Iets in die trant...