Derde song "Ellipsis" is een nummer waarop Wagner, met weinig instrumentatie en elementen, toch iets prachtigs neerzet. Het kent uitgesponnen stukken en varieert in tempo, wat het nummer meeslepend maakt. De ondersteuning van een cello geeft net dat beetje extra diversiteit aan het nummer. Het blijkt een van de uitzonderingen, gezien het feit dat Wagner op de meerderheid van het album enkel een akoestische gitaar gebruikt. Ondanks het minimale gebruik van instrumenten wordt er toch een hoge mate van variatie voorgeschoteld en dat is juist waardoor het album zo interessant blijft. 'Oak Tree' kent bijvoorbeeld een hoger tempo en de ondersteuning van een achtergrondkoor doet het liedje goed.
'Dreamt Like A Wave' is echter het hoogtepunt. Een song die door de duistere klanken op een meer onheilspellende manier ten gehore wordt gebracht dan voorgaande liedjes. "The wave was not water / but flesh and blood and bone / it came into me and out of me". Het is maar een voorbeeld van de duistere teksten die op het album te horen zijn.
De in een afgelegen blokhut geschreven plaat is met ondersteuning van producer Vladislav Delay nog puurder, simpeler en ook een stukje donkerder geworden. Eenvoud is het devies. Met één akoestische gitaar weet Mirel Wagner de luisteraar heel erg veel moois voor te schotelen. De nummers kennen een afwisselend tempo en wisselingen in stemklank, het maakt het album erg divers. Ondanks de sobere instrumentatie en inhoud maakt dat het album vol rustgevende muziek ontzettend sterk is.
Tops - Picture You StaringDe naam Tops zal niet bij veel mensen een belletje doen rinkelen. Toch...
David Kilgour & The Heavy Eights - End Times Undone De Nieuw-Zeelandse muzikant David Kilgour zal bij menigeen vooral bekend...