2014-09-16
Joyce Manor is punkpop volgens het boekje. Verwacht puntige, vluchtige en vooral hele korte liedjes over meisjes, drinken, ouder worden en nog meer meisjes. De nummers duren zelden langer dan twee minuten en het hele album is voorbij voordat de twintig minuten zijn gepasseerd. Bij zo’n korte plaat moet elke noot raak zijn om indruk te maken. Laat dit nou net het probleem zijn bij Never Hungover Again, het derde album van deze Californiërs. Het is aan weinig bands besteed om in een gigantisch kort tijdsbestek een indruk achter te laten. OFF! Deed het een aantal jaar geleden tweemaal met albums nog korter dan deze van Joyce Manor. De furieuze wervelwind vol woede en scheurende gitaren wisten samen een vuist te vormen, die na het kwartier als een flinke dreun nog een tijdje nagalmde. Dit lukt Joyce Manor niet. Never Hungover Again klinkt alsof het een uur voordat het de schappen in moest nog geschreven is, met een instelling van: alles gaat op plaat. De songs met een interessante melodie (‘Victoria’,’Catalina Fight Song’) verzanden in hun zwakke teksten, terwijl de nummers met sterke teksten (‘Falling In Love Again’, ‘Heated Swimming Pool’) voorspelbaar en formularisch verlopen.
Het is te horen dat Joyce Manor al een aantal jaren meedraait, voor een punkpopband zijn de teksten op momenten bijzonder krachtig. Het spreekt voor ze dat ze in ieder geval niet in hun tienerjaren zijn blijven hangen, zoals enkele anderen in het genre (onder andere Green Day maakten zich hier bij hun laatste albums zeer schuldig aan). Als Barry Johnson zingt “I Wish You would have died in high school / So you could be somebody’s idol” valt niet te begrijpen dat er even hiervoor door dezelfde personen een song wordt geschreven als ‘Heart Tattoo’, die zelfs in zijn looptijd van 01:50 nog gaat vervelen door boyband-teksten als “I want a heart tattoo / I’ll never get it removed / that’s how I’ll know / I’ll know it’s real...“.
Never Hungover Again is als album te snel voorbij om echt te storen, maar er valt ook geen reden te bedenken na die twintig minuten nog eens terug te keren. Een slordige verzameling liedjes die als demotape nog amper zou volstaan.
.jpg)
Sophie Veline - De Zwarte DekenWat kan het soms fijn zijn om jezelf voor de gek te houden. En wat kan het af...
SweetKiss Momma - A Reckoning Is Coming Vier jaar geleden wisten de Amerikaanse southern-rockers van SweetKiss Momma...