De producers Bo Koek, Gerry Arling en Rik Elstgeest werken namelijk graag op een smal pad met aan de linkerzijde frisheid en aan de andere kant een dreigende kloof vol irritatie. In ‘I Would Like To Go Up’ tuimelen ze de diepte in, maar dat gebeurt gelukkig niet al te vaak. Hoewel er op de vocalen van Bella Hay, en de manier waarop het trio ermee omspringt, nog wel eens wat aan te merken valt, steekt Lonely On The 3rd Floor muzikaal gezien vernuftig in elkaar.
Electropop neemt de voornaamste positie op het album in, maar er is ook ruimte voor wat soul. ‘Skyscraper Micro Men’ heeft een laid back beat, een sober gehouden instrumentatie en het lijkt wel alsof Norah Jones zingt. Het retefrisse ‘Double Money’ torent even daarvoor ver boven alle andere nummers uit. Gelijktijdig regeert de gekte en weet het drietal producers voor luchtigheid zorgende ruimtes te laten vallen. Het middenstuk deelt met zijn groots opgezette bassen de genadeslag uit.
Zoals eerder aangehaald is de muzikale basis meestal ruim voldoende. Met de springerige beats en vette elektronicalijnen in ‘Look At Me’ is weinig mis, maar tegelijkertijd slaat Mass Electric hier een flater. Een stemvervormer levert allerlei lelijke varianten op het geluid van Bella Hay op. En dat terwijl ze zo kan klinken als in ‘Skyscraper Micro Men’. Dergelijke wisselvalligheid is kenmerkend voor Lonely On The 3rd Floor, terwijl de goede momenten van het album ook bewijzen dat Mass Electric niet in de middenmoot hoeft te opereren.
The Slow Club - Complete SurrenderHet Britse duo Slow Club bestaat uit de multi-instrumentalisten Charles...
Benjamin Booker - Benjamin Booker Benjamin Booker is het nieuwe lievelingetje van de Amerikaanse blogs. Met...