2014-09-23
Iedereen die wat heeft met de metal van begin jaren negentig kent Entombed. De Zweedse band was met de klassieke albums Left Hand Path, Clandestine en Wolverine Blues aanstichter van de grote golf Zweedse deathmetal bands. De ruige en emotionele grunt van Lars Goran Petrov was op Left Hand Path en Wolverine Blues van grote klasse (Ten tijde van Clandestine was Petrov even uit de band). Daarna was het wat kwakkelen met Entombed en na Same Difference uit 1998 verloor ook ondergetekende de, inmiddels tot death ’n roll band omgedoopte, Zweden uit het oog, al bleef de band immer tot de verbeelding spreken en kon bij elke Zweedse deathmetal-release wel even aangehaald worden.Inmiddels zijn we jaren verder en bestaat de band niet meer. De naam Entombed is namelijk eigendom van de vier originele leden Alex Hellid, Uffe Cederlund, Nicke Andersson en Petrov. Omdat Petrov toch door wilde gaan besloot hij onder de naam Entombed A.D. verder te musiceren. Onder deze naam is dan ook Back To The Front opgenomen.
Back To The Front gaat door waar Wolverine Blues ophield. Dat wil zeggen dat we Zweedse deathmetal horen met een voorzichtig kettingzaaggeluid (kenmerkend voor bands als Entombed en Dismember in de vroege jaren negentig). Wel moet gezegd dat het niveau van de songs het niet haalt bij de songs uit de hoogtijdagen van Entombed. Alle elementen zijn aanwezig, maar memorabele songs ontbreken simpelweg. Ondanks de immer geweldige grunt van Petrov worden zijn vroegere maatjes, die echt goede songs op de mat konden leggen, node gemist.
Slecht is het zeker niet, maar nummers als ‘Pandemic Rage’, ‘Second To None’, ‘Balt And Bleed’ en ‘Waiting For Death’ zijn niet meer dan deathmetal uit de middenmoot. Opveren doen we vooral bij de eerste twee songs ‘Kill To Live’ en het weerbarstige ‘Bedlam Attack’(met Goddelijk kettingzaaggeluid). Daarnaast valt een nummer als ‘Digitus Medius’ op door een partij vuigheid die vooral het latere werk van Entombed sierde. Tegen het einde wordt het even echt lekker pittig met het supersnelle ‘The Underminer’ waarna het epische ‘Soldier Of No Fortune’ het album afsluit.
Opzienbarend is Back To The Front eigenlijk nergens, maar de welluidende stem van Lars Goran Petrov maakt het gemis van goede songs enigszins goed. Het kan pas weer echt leuk worden wanneer de vier originele leden bij elkaar komen en onder de naam Entombed een echt oldschool deathmetal album uit zouden poepen. Entombed A.D. is wat dat betreft net cafeïnevrije koffie, het smaakt bijna hetzelfde als echte koffie, maar je wordt er niet wakker van.
.jpg)
Viet Cong - CassetteIn een studio in een Canadese kelder werd een groot deel van 2013 gewerkt aan...
.jpg)
The Moons - Mindwaves Toen Oasis vijf jaar geleden de pijp aan Maarten gaf, waren de ruziënde...