The Ting Tings - Super Critical Recensie op Podiuminfo

2014-11-06 The Ting Tings zijn voorlopig nog niet uitgedanst. Dat blijkt wel uit hun nieuwste aanwinst, het derde studioalbum van het Britse duo onder de noemer Super Critical. Een plaat die verder bouwt op hun uit 2012 daterende album Sounds From Nowheresville. Waar vele artiesten tegenwoordig voor mainstream kiezen, blijven The Ting Tings tot zover nog redelijk bij hun eigen geluid. Ze laten wederom zien dat het feestje voor nu nog wel even doorgaat als het aan hen ligt.

In negen nummers van in totaal 31 minuten vuurt het duo de één na de andere dansbare track op ons af. Het album gaat van start met het nummer ‘Super Critical’. De band heeft ervoor gekozen om het album zo minimalistisch mogelijk te beginnen. Binnen deze track vindt er een sterke opbouw plaats, waardoor de luisteraar in feite meteen flink bij de kraag gegrepen wordt en al snel snakt naar meer.Een goede albumopener? Check.

Waar de opener van het album nog redelijk veel indruk wekte, beschikt de rest niet echt over een hoogtepunt. Het overgrote deel van de tracks lijkt namelijk sterk op elkaar. De kwaliteit van de plaat lijdt hier echter niet onder en ook al zou je misschien denken van wel, de plaat zal niet snel vervelen. De overige nummers liggen stuk voor stuk fijn in het gehoor en luisteren daarom lekker weg. Super Critical kent één echte uitschieter, namelijk ‘WabiSabi’. Halverwege het album dient dit nummer als een soort intermezzo tussen al het gefeest en dansen door waarbij de band wat gas terug lijkt te nemen en even uit de feestelijke sfeer stapt.De singles ‘Do It Again’ en ‘Wrong Club’ mogen trouwens natuurlijk ook niet vergeten worden, waarvan de laatstgenoemde qua sound hier en daar lichtelijk het gevoel oproept alsof je in de disco staat in de jaren 70.

Als afsluiting weet het duo nog met twee zeer catchy nummers op de proppen te komen. Ten eerste is daar ‘Green Poison’ dat qua gitaar zeer veel weg heeft van het welbekende ‘Superstition’ van Stevie Wonder. Als grote afsluiter hebben zij gekozen voor ‘Failure’. Een nummer dat sterk voorzien is van aardig wat prominent aanwezige synthesizerdeuntjes. Van alle songs van het album steekt dit nummer er met kop en schouders bovenuit. Waar de rest van de nummers voornamelijk onder de indiepop of indierock geplaatst kan worden, neigt deze iets meer richting de dancemuziek te gaan.

Al met al laat het nieuwe album zien dat The Ting Tings hoogstwaarschijnlijk niet snel meer terugkeren naar exact hetzelfde karakter datWe Started Nothing uitstraalde.Net als met Sounds of Nowheresville hebben zij het met Super Critical ook weer net iets over een andere boeg gegooid. We zijn in ieder geval heel benieuwd naar wat de toekomst met zich mee zal brengen.

Recensent:Jennifer Worrell Artiest:The Ting Tings Label:Pias