We horen zangers en zangeressen van oude bekende rockbands, zoals Jello Biafra (Dead Kennedys), Lisa Kekaula (The Bellrays) en Bobby Gillespie (Primal Scream). Het lijkt erop alsof alle nummers, al is het slechts een klein beetje, zijn aangepast naar de vocalist die het zingt. Zo is ‘Open Up And Bleed’ haast een soulnummer, wat vooral komt door de zeer soulvolle stem van zangeres Carolyn Wonderland en de blaasinstrumenten; dit zou normaal totaal niet bij de band passen. Nummers als ‘Scene Of The Crime’, ‘Rubber Leg’ en ‘I’m Sick Of You’ zijn dan wel weer typisch punk, met veel schreeuwerige punkachtige vocalen en veel gitaargeweld.
De stem van Iggy is op de plaat van zijn eigen band wel een gemis, ook al laat hij weten aan tijdschrift Rolling Stone dat hij het haast een eer vindt dat alle andere zangers zijn nummers zingen. Als eerder benoemde “Godfather of Punk” kan het haast niet anders dan dat The Stooges zonder hem een minder groot succes zijn. De nummers klinken toch een beetje raar wanneer ze door andere zangers worden gezongen. De band laat echter wel hun eigen muzikale klasse horen: vaak bevatten de tracks een uitgebreide gitaar-, orgel- of drumsolo.
Het idee was leuk: oude nummers van Iggy & The Stooges, nog nooit eerder uitgebracht, in een nieuw jasje met andere zangers en zangeressen. Of dit echt nodig was is echter de vraag. De nummers zijn kwalitatief allemaal goed en doen de band niet te kort, maar zonder de originele zanger, die altijd het typische geluid aan de band heeft gegeven, klinkt het op een of andere manier toch niet 'zoals het hoort'. Het lijkt een soort eerbetoon aan Iggy Pop, maar door zijn eigen band en dit doet een beetje raar aan.
Ali Campbell - SilhouetteDe perikelen rond UB40 zijn niet meer bij te houden. Ali Campbell doet het...
TenTemPiés - Rebelucionario Het Amsterdamse TenTemPies is een energieke feestband die in de beste...