2014-11-12
De aanloop naar Hollow Shrine, het debuut van The SixxiS, kent een lange geschiedenis. De band werd al in 2006 als project van hogeschool muzikanten opgericht door zanger en multi-instrumentalist Vladdy Iskhakov. De vele liveshows, met gerenommeerde artiesten, maakten de band steeds beter en kreeg daarnaast ook langzaam een consistentere samenstelling. De inmiddels vaste leden Iskhakov, Mark Golden (bas, synthesizer) en Josh Baker (drums, percussie, zang) kregen daarbij gezelschap van Paul Sorah en Cameron Allen, beiden ook multi-instrumentalisten. In 2013 produceerde The SixxiS haar eerste EP en nu ligt dan eindelijk de eerste echte plaat in de schappen. Op Hollow Shrine hebben de vijf heren niets aan het toeval overgelaten en is er voor de productie van haar emotionele en atmosferische rock de hulp ingeroepen van producer David Bottril, die we natuurlijk vooral kennen van zijn fantastische werk met Tool.
De dromerige en omfloerste stem van Vladdy Iskhakov fluistert ons in ‘Dreamers’ toe en verleidt ons met het refrein: ”But when she comes to me, any day any way, from the temple of tears, from the depth of a dream”. Het wiegt ons in een droomwereld die ruim veertig minuten duurt en zorgt dat we stomweg niet meer wakker willen worden uit de droom die Hollow Shrine heet.
De spirituele, licht christelijke, teksten zorgen dat The SixxiS soms aan King`s-X doet denken. Daarbij is het vooral de boterzachte voordracht van Vladdy Iskhakov die voor de meerwaarde zorgt. Verder klopt letterlijk alles aan de muziek van The Sixxies. De riffs zijn doordacht, de solo’s zijn altijd in dienst van het nummer, de ritmetandem is inventief en dragend. Daarnaast maken de vele details en de steengoede songs Hollow Shrine tot een waar meesterwerk.
Wat te denken van het prachtige refrein in ‘Home Again’ dat zich onwrikbaar vastvreet in je systeem. Het mooie ‘Long Ago’ doet flink denken aan een kruising tussen Winger (het intro) en King`s-X (het gortdroge gitaargeluid en de Goddelijke groove). Het gedeeltelijk akoestische ‘Forgotten Son’ is eveneens een hoogtepuntje, net zoals het bedachtzame ‘Waste Of Time’ dat ook nog even een elektrische viool in de strijd gooit. Ook hierna zakt het niveau nooit in en gaan we via het instrumentale ‘Coke Can Steve’ met nog drie prachtige songs naar het einde van deze fijne droom, totdat na veertig minuten de wekker afgaat. Haastig drukken we de sleep-knop in. We willen nog even niet wakker worden uit deze heerlijke droom die je omringt als een warm dekbed.
Aan alles is te horen dat we hier met een aantal muzikanten van een absurd hoog niveau te maken hebben. In sommige gevallen zijn invloeden van bands als Tool en King`s-X te horen, maar The SixxiS hebben wel degelijke een eigen geluid. Daarbij is Hollow Shrine een groeiplaat van formaat die de nodige speelminuten nodig heeft. Maar dan is dit absolute meesterwerk voor altijd je vriend.
.jpg)
Arthur Adam - Magic, Light Arthur Adam trekt al jaren met een geheel eigen plan over de Nederlandse...
.jpg)
Billy The Kid - Horseshoes & Hand Grenades De kans dat je de muziek van het Canadese Billy The Kid al eens hebt...