Petra wordt bijgestaan door een handvol muzikanten, waarvan Hans Hollestelle de meeste instrumenten bespeeld. De plaat staat vol met huiskamer nummers die aangezet kunnen worden wanneer de schoonfamilie op bezoek komt. Eigenlijk heb je er helemaal geen zin in. De teksten zijn zo zoetsappig dat je er bijzondere afweerstoffen voor moet hebben. Ze zingt vrolijk hoe “we’re both hiding in a place called love” op ‘A Place Called Love’ en of er eindelijk eens vrede in de hemel kan zijn op ‘Peace In Heaven’. Het laat een nare bijsmaak achter.
De muziek is net zo aardig als Petra zelf. De instrumenten begeleiden haar zorgeloze stem plechtig en ongeïnspireerd. De nummers kabbelen voor als een nietszeggend beekje. Pas op ‘Safe & Sound’ krijgen we de smaak te pakken. Het is net zo gezoet als de voorgaande nummers, maar de zwoele gitaarklank en de stem van Petra halverwege het nummer hypnotiseren de luisteraar.
Travellers In Our Minds heeft maar één spannend moment en dat is te weinig voor een album die ongeveer veertig minuten duurt. De afsluiter ‘Ray (Of Sunshine) (Reprise)’ is een alternatieve mix van de opener en laat goed zien waarom dit werk overgeslagen moet worden. Het is voorzien van lompe synthesizers die klinken alsof ze twintig jaar oud zijn. Dit had echt niet gehoeven. Dit album accepteert het ouder worden alsof dat gepaard moet gaan met saaier worden.
Heidi Happy - Golden HeartNaast kaas en chocolade maken Zwitsers ook muziek. Hoewel Zwitserse albums...
Dawa - This Should Work In thuisland Oostenrijk, waar This Should Work vorig jaar al werd...