2014-11-03
Bassist Nick Oliveri heeft op zijn zachtst gezegd een grillige carrière achter de rug. Bij Kyuss en in het begin van Queens of the Stone Age was hij vaste kracht naast Josh Homme en is hij op enkele nummers ook als zanger te horen. Oliveri bleek echter niet de meest stabiele persoon en liet zich nogal eens gaan met drank en drugs, wat regelmatig voor problemen zorgde. Later werd hij ook nog eens verdacht van geweldpleging tegenover zijn vriendin en knikkerde Homme hem uiteindelijk uit de band.Met Leave Me Alone verschijnt er nu een soloplaat onder de naam Nick Oliveri's Uncontrollable, waarop hij alle instrumenten zelf inspeelde, al werden veel gitaarsolo's verzorgd door gastmuzikanten. Zo speelt op 'The Robot Man' Phil Campbell van Motörhead mee en op 'The Void' komt bandmaatje Bruno Fevery van Kyuss Lives! en Vista Chino opdraven. Het zorgt voor het nodige vuurwerk op de snoeiharde plaat, die met minder dan een half uur muziek, erg kort is. Oliveri houdt zich vooral niet in; hij beukt, smijt en spuwt zijn schreeuwerige teksten soms op beestachtige wijze, zonder het ook maar één keer rustig aan te doen.
Hierdoor worden de nummers, die ook nooit echt lekker willen rocken, inwisselbaar en klinkt de plaat, ondanks al het geweld, vrij vlak. Nummers als ‘Luv Is Fiction’ of ‘Get Lost With Me’ zijn in potentie best aardig, maar worden te slecht uitgewerkt. Dit valt toch wel tegen, want je zou verwachten dat hij in de jaren met Josh Homme, met wie hij samen aan nummers schreef, wel wat kneepjes van het vak geleerd zou hebben. Maar hier heeft Oliveri het toch nagelaten om echte goede liedjes te componeren en lijkt hij alleen maar gefrustreerd om zich heen te schreeuwen, zonder dat dat ook maar een ogenblik indruk maakt. Hij heeft toch vaak laten horen best te kunnen zingen, maar laat dat hier volledig achterwege.
Leave Me Alone is exemplarisch voor Oliveri's carrière, waar hoogte- en dieptepunten elkaar afwisselen, niet alleen in zijn privéleven, maar ook op muzikaal gebied. Het is toch wel teleurstellend wat hij hier laat horen en eerlijk gezegd mag je meer van hem verwachten. Ondanks de goede bedoelingen en een compacte plaat, kan dit werk niet overtuigen, alle verwoede pogingen om hard en oorverdovend over te komen en te overrompelen ten spijt. Het blijkt dat Nick Oliveri, ondanks al het geblaf, niet bijt.
.jpg)
gebroeders Bin - Brieven - Liederen Over De Oorlog Van 14-18Het is dit jaar precies honderd jaar geleden dat de Eerste Wereldoorlog...
Union J - Union J Union J is een boyband samengesteld uit deelnemers van de Britse X-factor....