De eerste schijf voldoet tegelijkertijd wel en niet aan de verwachtingen. De keuze van de tracks en de presentatie ervan in chronologische volgorde (van opener I Wanna Be Your Lover via onder meer Controversy, When Doves Cry, Purple Rain, Sign O’ The Times, Alphabet Street, Gett Off en Money Don’t Matter 2 Night tot afsluiter My Name Is Prince) geeft de muzikale evolutie van Prince mooi weer en stemt best tevreden. Echter, vanwege de tijdsbeperking van tachtig minuten blijft het helaas tevergeefs wachten op enkele essentiële tracks (When You Were Mine, Dirty Mind, Under The Cherry Moon, If I Was Your Girlfriend en Sexy MF). Eveneens ingegeven door de beperkt beschikbare schijfruimte is er ook hier en daar jammer genoeg gekozen voor edits (bijvoorbeeld Delirious, When Doves Cry, Sign O’ The Times en I Could Never Take The Place Of Your Man).
Enkele andere tracks die in een Prince-overzicht niet mogen ontbreken zijn opgenomen op een tweede disc. Waar het eerste schijfje over en weer springt tussen albumversies en edits, staat disc twee vol met een elftal 12” versies en speciale mixen en remixen van hits als Let’s Go Crazy, Little Red Corvette, Raspberry Beret, Kiss en Thieves In The Temple. Verrassend is de aanwezigheid van een funky Dance Remix van het relatief onbekende Let’s Work en de B-kant van de klassieker Raspberry Beret, She’s Always In My Hair. Ronduit genieten is het van de bijna zeven minuten durende versie van U Got The Look. De afsluitende N.P.G Mix van Cream zorgt daarentegen voor een erg grote domper. In deze suffe mix is alle sensualiteit uit de originele versie als sneeuw voor de zon verdwenen.
De soms extreem lange versies en in meerdere of mindere mate afwijkende remixen zullen überhaupt niet bij iedereen in de smaak vallen. Maar, voor fans die maar geen genoeg kunnen krijgen van hun favoriete nummers is Ultimate misschien wel juist door toevoeging van die tweede cd een essentiële aanschaf. De ingekorte edits op de eerste schijf zijn voor hen dan misschien weer heiligschennis.
Ultimate is kortom een voorspelbare, frustrerende, maar ook bij vlagen spannende en avontuurlijke verzamelaar geworden met vele logische track-keuzes, genoeg muzikale hoogtepunten, enkele verrassingen en soms teleurstellingen. Een ultieme verzamelaar samenstellen, waar eenieder zich volledig in kan vinden, is wellicht gewoon een onmogelijke opgave. Ultimate doet haar naam dus niet helemaal eer aan. Ultimate is echter wel een bovengemiddelde tentoonstelling van de gigantische muzikale kwaliteiten van Prince anno 1978-1993.
The Veronicas - The secret life of...Een identieke tweeling die goed kan zingen moet wel goed te verkopen zijn....
Delain - Lucidity Zoals Martijn Westerholt (ex-toetsenist van Within Temptation) zelf zegt:...