2014-11-13
This Will Destroy You beschikt over een sound die niemand omver zal blazen. Integendeel, het is zo groots dat het je zelfs ontzettend nietig laat voelen en het liefst in een hoekje, gelegen in foetushouding, laat wegkwijnen. De verslagenheid, de wanhoop, dat grootse, maar toch ontzettend fragiele geluid van een formatie bestaande uit twee gitaristen, een bassist en drummer. Het maakt je kapot, maar dan op een positieve manier, waarna je de brokstukken weer op een eigen manier kunt opbouwen. Ze maken muziek die bestaat uit lange zweverige composities, waarbij je meer kunt spreken van muzieklandschappen, vol met dynamische en subtiele wisselingen in de lagen van gitaarwerk, dat veelal met effecten bewerkt is. Het resultaat is sinds de vorming 2002 en met vier albums op zak altijd al betoverend en magisch geweest. Met het vijfde en nieuwe album Another Language gaan ze op dezelfde fascinerende koers verder.In een tijd waar alles maar snel en zo vlug mogelijk moet, is This Will Destroy You een verademing. De instrumentale postrock werkt rustgevend en brengt je weer terug bij je eigen persoon. Het laat je reflecteren op het leven en hoe nietig we als mens allemaal eigenlijk zijn. Het merendeel van de tracks gaat met gemak voorbij de vijf minuten, maar daar merk je niets van. Als je eenmaal naar binnen gezogen wordt door opener ‘New Topia’, verdwijnt ieder besef van plaats en tijd. Die tijd hebben ze nodig om naar een climax toe te werken, die ze uiteindelijk ook volledig benutten. In eerste instantie is het even wennen, omdat ze de gecreëerde rust goed opschudden, maar anderzijds zetten ze zo de geplaatste wanhoop om naar hoop. Juist als je het niet verwacht kan het leven een nodige stroomversnelling krijgen. ‘New Topia’ maakt hier gebruik van, maar daar blijft het niet bij.
Er komt geen zang te pas en dat is absoluut geen gemis. De melodie is de zanglijn, de andere taal waarmee gezongen wordt, die dobbert op een zee van lagen. Telkens voegen ze weer iets toe aan het geheel. Dit wordt voornamelijk heel minimaal en subtiel gedaan, maar het sluit perfect op elkaar aan. Ieder nieuw lijntje brengt weldegelijk iets nieuws met zich mee. Dat is waar deze mannen heer en meester in zijn en zodoende is ‘God’s Teeth’ het absolute hoogtepunt te noemen. Met heel weinig zetten ze geen muziek meer neer, maar pure emotie. Hen die bekend zijn met de muziek van de film Crash zullen zeer zeker smullen van deze afsluiter. Of wat te denken van ‘Mother Opiate’, waarbij er niets minder dan een somber gestemde piano te horen is, met een lichte portie shoegaze op de achtergrond. Zo minimalistisch, maar zo groots, Another Language werkt meditatief, maar laat ook zien, voelen en horen dat we tot veel meer in staat zijn.
.jpg)
King Tuff - Black Moon SpellRock-‘n-roll is niet dood. King Tuff is hier. Het project van Kyle Thomas...
.jpg)
Wildbirds & Peacedrums - Rhythm Soms dekt de titel van een plaat volledig de lading van de nummers die erop...