Na een aanvankelijke klassieke scholing switchte Young namelijk naar Columbia College voor een bacheloropleiding Vocal Jazz. Haar vederlichte geluid bewijst dat het een goede keuze is geweest. Van vaak bij dit soort muziek voorkomend gejodel om matige vocale kwaliteiten te verhullen, is geen sprake. Dit soort to the point zang met een jazzy inslag, roept vergelijkingen op met Corinne Bailey Rae en Room Eleven. Het is frivool zonder te overdrijven.
Unieke vertelstructuren of diepere lagen zijn niet te ontdekken. Little Candy Heart is een album dat ‘gewoon’ lekker wegluistert. Een tekstregels als “Can’t stop, won’t stop thinking ’bout you” in ‘Can’t Stop’ is bijvoorbeeld weinig verrassend. Ook de instrumentale omlijsting valt meestal niet op, al doet de bassist in dit nummer wel wat leuke dingen. Op de voorgrond tredende instrumenten zijn uitzonderingen.
Niet elk nummer weet echter te overtuigen. ‘Work It Out’ gaat wat onopgemerkt voorbij en ‘What’s That Love’ is erg zoetsappig. De aalgladde gitaarlijntjes doen geen recht aan de anders zo fraaie begeleiding. ‘Long Way To Go’, jazzy en laidback, is daar het beste voorbeeld van. Zowel Young met haar stem, als toetsenist Stu Mindeman nemen allerlei niet voor de hand liggende afslagen, waarbij de hi-hat de enige constante factor is. Sarah Marie Young zou niet misstaan op het North Sea Jazz Festival.
Greylag - GreylagDe eerste optredens in Europa van het uit Portland afkomstige Greylag zijn...
Avi Buffalo - At Best Cuckold Net als het een paar maanden geleden besproken Real Estate spreekt Avi...