North Atlantic Oscillation - The Third Day Recensie op Podiuminfo

2014-12-19 Schotland heeft naast heerlijke whisky en mooie landschappen ook goede muziek te bieden. Aan de lijst van grote namen kunnen we het trio North Atlantic Oscillation toevoegen. De band uit Edinburgh werd al in 2005 opgericht en levert met The Third Day zijn derde plaat af. De stijl van de groep is te omschrijven als een mix van progressieve rock en elektronica. De naam van de band staat overigens voor een wetenschappelijk fenomeen van fluctuaties in de luchtdruk op het niveau van de zeespiegel in de Atlantische Oceaan.

Vanaf het openingsnummer ‘Great Plains II’ is duidelijk dat The Third Day, net als voorganger Fog Electric, geen doorsnee plaat is. De ritmes wijken af van de gangbare maten in de rockmuziek en de zang en de klanken van de toetsen zijn mysterieus. Kortom, een intelligente plaat die een aantal draaibeurten nodig heeft om te beklijven. Maar dan gaat de plaat ook onder je huid zitten en word je meegezogen in de melancholische muziek en teksten over de complexiteit van onze huidige maatschappij. Teksten als “I’m only one wire in your machine” en “Planning your escape, the rest is easy once you’ve crossed the gate” geven sterk het gevoel dat je in de film The Matrix bent beland.

Het instrumentale ‘Penrose’, halverwege de plaat, biedt gelukkig een luchtig intermezzo om even op adem te komen. Daarna volgen nog een aantal hoogtepunten, zoals het nummer ‘Wires’, dat zo van de plaat Kid A van Radiohead afkomstig had kunnen zijn. Maar ook de liedjes ’Dust’, ’When To Stop’ en ’Elsewhere’ zijn zeer sterk in opbouw, dynamiek, sfeer en tekst. Er is voor gekozen om het meest toegankelijke nummer ‘August’ als single uit te brengen. Dat is vanuit commercieel oogpunt begrijpelijk, maar biedt eigenlijk een onvoldoende goed beeld van de kwaliteiten van de band.

Op de hoes van de cd is een quote van Sunday Times Culture opgenomen, waarbij de band wordt omschreven als een mix van Sigur Rós en Flaming Lips. Op zich klopt dat, maar het doet de band tekort. Daar zouden ook tenminste de namen Elbow, Radiohead, Alan Parsons Project, Alt-J, Genesis en het onbekendere Mew aan toegevoegd moeten worden. En dan is de lijst nog niet eens compleet.

The Third Day is een intrigerend album en heeft overduidelijk het Rivella effect. Het is een beetje vreemd, maar wel erg lekker en smaakt zeker naar meer. Het is een sfeervol album om met een goed glas whisky in de hand even terug te blikken op de gebeurtenissen in het afgelopen jaar.

Recensent:Gerlof Buurman Artiest:North Atlantic Oscillation Label:Kscope