Bear’s Den maakt ietwat dromerige folkpop. Anders dan de springerige folkmuziek van Mumford en Sons, met wie ze door de Verenigde Staten hebben getoerd, maar meer met het geluid van bands als Snow Patrol en Bastille. Toch opent het album met het vrolijke, door banjo begeleide nummer ‘Agape’. Het nummer gaat, zoals Hellenisten al zullen vermoeden, over liefde - waarvan hij bang is deze kwijt te raken. De derde track ‘Above The Clouds Of Pompeii’, dat gaat over een vader-zoonrelatie, is al wat rustiger en meer dromerig. Het refrein wordt gezongen met een tweede stem en vooral het muzikale outro is mooi. ‘Think Of England’ is het eerste nummer op het album zonder begeleiding op de banjo, maar leunt juist sterk op drums, af en toe een elektrische gitaar, en blazers. Bijzonder is de overgang die te horen is op ‘When You Break’. Met synthesizers wordt er opgebouwd tot een opzwepende climax. Het hoogtepunt zelf vinden we twee tracks later, waar het majestueuze ‘Elysium’ je met prachtige blazers meeneemt in een overdenking over de eindtijd en het hiernamaals. Daarover gesproken, met thema’s als Izaäk, Maria Magdalenda en de zojuist genoemde hemel, lijkt de band onder andere inspiratie op te doen uit het Christelijk geloof. Het album sluit af met de live favoriet ‘Bad Blood’, dat ergens een slepende traagheid bevat.
Met Islands zet Bear’s Den zich neer als serieuze band, door weg te blijven van de heppiekleppiefolk en meer de kant van de dreampop te kiezen. Het trio heeft al heel wat getoerd, dus podiumervaring zat. Bear’s Den komt voor de albumpromotie op 23 februari naar de Melkweg in Amsterdam.
Calvin Harris - MotionWeet je nog, die allereerste clip van Calvin Harris ? ‘Dance Wiv Me’, waarin...
Navarone - A Day At The Chapel Na het uitbrengen van hun debuutalbum ‘A Darker Shade Of White’ houdt...