2015-01-02
Weet je nog, die allereerste clip van Calvin Harris? ‘Dance Wiv Me’, waarin Dizze Rascal zijn opwachting maakte en Harris er echt als een lulletje rozenwater bij stond? Hoe snel kan het veranderen. Hitje na hitje na hitje scoorde de Brit. In zijn uppie, met anderen op de vocals, het maakte allemaal niet uit. Alles wat Harris aanraakte, veranderde in goud. Puur, zuiver goud. Om maar even aan te geven: zijn vorige plaat 18 Months was een orgie van hitsingles. Met als grootste exponent de kraker ‘We Found Love’ met Rihanna. Maar eigenlijk zijn alle nummers op dat album nog steeds prima tracks, geschikt voor feestjes, sport en al het andere waar energie bij nodig is.
En dat is nu juist het probleem met nieuwe release Motion. Harris blijft de koning van de catchy melodietjes. Luister bijvoorbeeld maar even naar het door een synthesizer gemaakte viooltje in ‘Outside’ met Ellie Goulding. En daarmee ook gelijk gezegd; Harris heeft weer heel wat prima artiesten weten te regelen om de vocalen voor hun rekening re nemen. U wilt namen? Gwen Stefani, Hurts, John Newman? Het kan allemaal niet op.
Maar als het ontbreekt aan de bijna jeugdige en uitzinnige energie die we hoorden op 18 months, dan schort er toch iets aan Motion. Harris laat veel te vaak het gas even los, waardoor het album dezelfde feel krijgt als een dj-set waarin continu vanuit een beat wordt opgebouwd naar een populair stukje 538-muziek. Harris leek uitermate goed begrepen te hebben dat een danceplaat van zijn hand geen intervaltraining moet zijn, maar valt nu toch in die valkuil.
Tekenend is het dan ook dat de beste track van het album al maanden voor de plaat zelf uitkwam. ‘Summer’ heeft wel die opbouw die een Harris-track kenmerkt en nodig heeft. Zelfs in de intro en het vocale intermezzo giert de adrenaline al door de aderen van de luisteraar en dat lukt op de meeste andere tracks niet. Daardoor voelt die luisteraar geen continue euforie, maar knikt hij slechts goedkeurend in de uitbundige gedeelten.
Harris zocht wellicht verandering en dat is te waarderen. Maar hij heeft rigoureus zijn sterkste punt overboord gegooid en daardoor slechts een aardige danceplaat uitgebracht met Motion. Terug naar de tekentafel, pak de schetsen van weleer. Deze man kan zoveel beter.
Frank Turner - The Third Three Years Frank Turner heeft er de gewoonte van gemaakt om elke drie jaar een soort...
.jpg)
Bear's Den - Islands Waar een muziekschool of conservatorium meestal het begin is van een muzikale...